[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Ten splot musi byc zlamany i przekroczony. W przeciwnym razie lamie i rozbija Dziecko, i uzaleznia go od nieswoichkonfliktow. Samotnosc (R). Nie mozna zyc bez milosci i nie mozna zyc w wolnosci dla nikogo.Wtedybowiem pojawia sie roznoraki lek o zycie.Jego innym imieniem jest samotnosc,ktora wywoluje: ciagly strach, ze nie podolam zyc bez pomocy bliskich. Samotny Rodzic przezywa: ciagly strach, uczucie zagubienia, uczucie brakukontaktow z najblizszym otoczeniem. W skrajnych sytuacjach samotnosc przejawia sie jako: obled, rozpacz, nuda,ogrom czasu, zimno, zal, brak jakiejkolwiek checi, pajacowanie, niewyspanie,zmeczenie, lzy. Rodzica dopada: nieszczescie, jest mu: ciezko i przykro. Dziecko, ktoremu te samotnosc przekazuje do kontynuacji, powtarza: nie lubiesamotnosci. I jak ono wyznaje: w najwiekszym tlumie niby-przyjaciol czuje sie samotna. Pozytywnym motywem tego dramatycznego doswiadczenia jest odkrycie zasadyaltruizmu: zycie polega na tym, zeby niesc pomoc innym i otrzymac ja w miarepotrzeby. Samotnosc ma swoja filozofie i ascetyke.Te Rodzic zna, ale uwaza, ze dobrajest: na krotka mete, zwlaszcza ludziom, ktorzy lubia samotnosc, bo bywajacharaktery ludzi, co lubia samotnosc, bo im daje spokoj wewnetrzny. Doroslosc Rodzica jest nia na krotko, zbyt krotko aby odkryc cala prawde osamotnosci, zwlaszcza prawde o samotnosci Dziecka.Lepiej zatem ja eliminowac,grajac role Rodzica pokrzywdzonego i domagac sie rekompensaty od Dziecka,karzac go przy tym zbyt wczesnymi przezyciami samotnosci. Doroslosc Rodzica naznaczona jest posiadaniem, a nie byciem. Nastawienie na posiadanie nie pozwala bardziej byc. Totez pozytywny obraz Rodzica uzalezniejacego miesci sie w nastepujacymwyznaniu: nie jestem samotna, mam rodzine, meza, dzieci, dom i prace, mamprzyjaciol, jestem lubiana. Obok tej deklaracji trzeba postawic pytanie: czy Dziecko, ktore Rodzic maDziecko, ma Rodzica? Gdyby byla to prawda, to nie musialaby ona byc ukryta wnarkotykach, alkoholu czy samobojstwie. Samotnosc (D). Samotnosc, odrebnosc, pojedynczosc Dziecko odkrywa powoli i bolesnie. Kazda kultura zna rytualy inicjacyjne, wprowadzajace w Doroslosc, odrywajaceDziecko od Rodzica. W rodzinach deficytowych doswiadczenie samotnosci wyprzedza rytmpsychologicznego rozwoju.Wiaze sie z poczuciem porzucenia, zdrady iponizenia. Dziecko przezywa lek przed samotnoscia na pograniczu agonii: tego nie da siewyrazic w slowach, to trzeba przezyc, jest to: straszna sprawa. Trudno zrozumiec przymus: codziennej samotnosci, trudno usprawiedliwic brakRodzica, czy brak przyjaciol. Zeby to zrozumiec potrzebne jest: wielkie myslenie i rozmyslanie. Mimo to bardzo dokucza: brak kontaktow. Dziecko ma prawo powiedziec: nie lubie samotnosci. Przymus samotnosci jest nieznosny.Ale trzeba sie do niego przyzwyczaic. Adaptacja Dziecka do samotnosci przybiera rozne formy: od potrzebychorowania, samobojstwa czy autyzmu do racjonalizacji i reakcji agresywnych. Samotnosc jest czasem bardzo przyjemna, czasem niepokojaca, drazniaca,szczegolnie w nocy. Samotnosc jest nie tylko psychiczna ale i nieraz fizyczna bezdomnoscia,wiezieniem Dziecka pozbawionego milosci, skazanego na wolnosc od niej. Jego domem staje sie ulica: gdy ide ulica sam, czuje sie samotny, wszyscyludzie na mnie patrza, ale ja ich wtedy (.) i ide do kumpli. Samotnosc jest przeklenstwem dla Dziecka. Aby sie z tego przeklenstwa wyzwolic Dziecko samotne idzie do innegosamotnego Dziecka, aby oplakac swoj bol i usnac. Samobojstwo (R). Samobojstwo Rodzica jest nierozwiazanym problemem Dziecka.Symbolizuje go:wielka walka wewnetrzna, w ktorej zwyciezyla slabsza strona (i) postanowienie -skonczyc z trudnosciami zycia. Zwyciestwo slabszej strony Rodzic ocenia jako: przegrana w walce z soba. Jezyk agresji i wojny, despotyzm wobec siebie i Dziecka sa odpowiedzia napsychiczne rozdwojenie Rodzica. Pojawia sie ono: w chwili zalamania nerwowego, z ktorym wspolgra glebokiezalamanie (i) czesto pochopnosc. Rodzic celebruje swoja sile i boi sie slabosci, z ktora kojarzy:ostatecznosc, paniczny strach, brak jakiegos wyjscia. Slaboscia Rodzica jest niezdolnosc do rozrozniania w sobie Dziecka iDoroslego. Dziecko jest strona slabsza. Przymus bycia z Rodzicem konczy sie dla Dziecka katastrofa. Akcje samobojcza wykonuje spontanicznie z Rodzicem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]