[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest du¿o rzeczydo nauczenia siê i nikt nie wymaga, abyœ zapamiêta³ ka¿de s³owo kluczowe i jegosk³adniê.To przyjdzie samo z czasem, ale na tym etapie nauki nie jest tooczekiwane.W rozdziale trzecim zetkn¹³eœ siê z klasami Object Pascala.Klasy stanowi¹ogromn¹ czêœæ Object Pascala i programowania w Delphi.W niektórych przypadkachtrzeba czasu aby dostrzec, gdzie w programie mo¿e zostaæ wykorzystana okreœlonaklasa.Przez d³u¿szy czas mo¿esz korzystaæ jedynie z klas udostêpnianych przezbibliotekê komponentów VCL, wstrzymuj¹c siê od pisania w³asnych klas.PóŸniejnajprawdopodobniej znajdziesz takie sytuacje, gdzie dla rozwi¹zania okreœlonegozadania najlepiej bêdzie zastosowaæ w³asn¹ klasê – kiedy nadejdzie taki czas,bêdziesz przygotowany do tego, aby poradziæ sobie z samodzielnym pisaniemtakich struktur.Po napisaniu dwóch lub trzech w³asnych klas, ich tworzeniestanie siê dla Ciebie czymœ naturalnym.Rozdzia³ czwarty poœwiêcony by³ œrodowisku IDE.Dowiedzia³eœ siê w jaki sposóbdostosowaæ otoczenie do swoich w³asnych potrzeb, przekona³eœ siê jak dzia³aPaleta Komponentów, czym jest Inspektor Obiektów, itp.W tym rozdzialedoœwiadczy³eœ wiele zabawnych rzeczy.Nie ma nic niew³aœciwego w u¿yciu s³owazabawa.Wszelkie zagadnienia zwi¹zane z programowaniem uznajê za niezwyk³¹porcjê zabawy.W³aœnie tak to postrzegam i mam nadziejê, ¿e Ty równie¿ uznaszto za niez³¹ zabawê.W rozdziale pi¹tym nast¹pi³o wprowadzenie do bibliotek klas, znanych równie¿szkieletami (ang.frameworks).Jednym z nich jest VCL.Szkielet u³atwia nam¿ycie, hermetyzuj¹c trudne zadania programistyczne Windows w postaci klas, zktórymi mo¿na poradziæ sobie na bardziej racjonalnym poziomie.Mo¿esz uwierzyæmi na s³owo, i¿ w niektórych przypadkach interfejs Windows API wydaje siêzupe³nie nieracjonalny.U¿ytkownik zwolniony jest z potrzeby martwienia siê otakie sytuacje, poniewa¿ zastêpuje go w tym VCL, on sam dostaje za to obiektystoj¹ce na wy¿szym poziomie programowania i mo¿e z ³atwoœci¹ w³¹czaæ je doswoich aplikacji.Nie oznacza to, ¿e korzystanie z biblioteki VCL jest ³atwe,ale na pewno jest o wiele prostsze ni¿ bezpoœrednie operowanie na Win32 API.Czêœæ dyskusji na temat szkieletów stanowi³o wprowadzenie do modelu komponentu.Dowiedzia³eœ siê co to s¹ w³aœciwoœci, metody i zdarzenia, a tak¿e w jakisposób wykorzystaæ je do budowy programu dla Windows w Delphi.Rozdzia³ szósty dotyczy³ Projektanta Formularzy.Projektant Formularzy jest tymmiejscem, gdzie odbywa siê spora czêœæ pracy zwi¹zana z projektowaniemaplikacji Delphi – przynajmniej jej czêœci graficznej.Praca z ProjektantemFormularzy mo¿e równie¿ przynosiæ wiele radoœci, której efektem bêd¹ doskonalewygl¹daj¹ce formularze.Pamiêtaj, ¿e w Twoich aplikacjach formularzreprezentuje okno.Wiêkszoœæ aplikacji sk³ada siê z okna g³Ã³wnego i kilku okiendialogowych, wyœwietlanych w zale¿noœci od przebiegu wspó³pracy u¿ytkownika zprogramem.W tym rozdziale stworzy³eœ prosty lecz u¿yteczny program –ScratchPad.By³ to swego rodzaju pocz¹tek budowania programów w Delphi.ScratchPad bêdzie wielokrotnie wykorzystywany w dalszej czêœci ksi¹¿ki.W miarêzdobywania wiedzy programistycznej bêdziesz dodawa³ nowe cechy do tegoprogramu, nabieraj¹c w ten sposób praktyki w stosowaniu zaprezentowanychtechnik.Je¿eli starasz siê samodzielnie utworzyæ swoj¹ w³asn¹ aplikacjê,zachêcam Ciê do wyposa¿ania jej w nowe cechy, w miarê ich poznawania.W rozdziale siódmym pozna³eœ niektóre dostêpne komponenty VCL.Nie wszystkiekomponenty zosta³y omówione, a jedynie te, najczêœciej u¿ywane podczasprogramowania dla Windows w Delphi.Z innymi komponentami zapoznasz siê wprzysz³oœci.Mam nadziejê, ¿e ta czêœæ ksi¹¿ki nie wyczerpa³a Ciê zbytnio.Jeœli tak, zróbsobie przerwê, aby póŸniej znowu wróciæ do pracy.Je¿eli z koleiprzestudiowanie tych siedmiu rozdzia³Ã³w by³o radosnym i dostarczaj¹cym energiidoœwiadczeniem, nie przerywaj go i zabierz siê od razu za nowe rzeczy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]