[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tê dla uœwietnienia domukrólewskiego i wiêkszej chwa³y narodu ³¹czy z wspomnianym ksi¹¿êciemMieczys³awem, drogim i jedynym plemieñcem Boles³awa, i¿by dostojnoœæ koronykrólewskiej zajaœnia³a jeszcze zwi¹zkiem zaszczytnym z krwi¹ i rodzin¹cesarskiego domu.Ugody i zarêczenia uroczyste pomiêdzy cesarzem a królem, wimieniu dzieci, zawarte zosta³y i utwierdzono na piœmie.Uwa¿a³ bowiem Otto zawaln¹ cesarstwa swego podporê, jak rzeczywiœcie by³o, to powinowactwo, maj¹ceskleiæ kraje Niemieckie z Polskiemi.Na tem jeszcze149nie przestaj¹c, daje w podarku Boles³awowi gwóŸdŸ z krzy¿a Zbawiciela,uœwiêconyprzebiciem cia³a Pañskiego, tudzie¿ w³Ã³czniê, Œ.Maurycego, z tak¹ przemow¹:"Ten gwóŸdŸ, nad który s¹dzê i¿ nie mam i mieæ nie mogê miêdzy wszystkiemiskarbami memi nie kosztowniejszego, nie dro¿szego, ani wdziêczniejszego, animilszego, tobie, memu najmilszemu powinowatemu, dajê za god³o zwyciêzkie,czyni¹c ciê, moc¹ tego znakomitego daru, wszystkich okólnych nieprzyjació³, azw³aszcza narodów barbarzyñskich, wielkim i s³awnym zwyciêzc¹ nie wywzajemniamsiê z³otem i srebrem za wspania³e upominki twoje, któremi mnie i towarzyszówmoich obdarzy³eœ, bo widzê ¿e w nie a¿ nadto jesteœ bogaty, ale daremprzewy¿szaj¹cym wszystkie bogactwa ziemskie, gwoŸdziem Chrystusowym.Przydajêcinadto w³Ã³czniê Œ.Maurycego, naczelnika legii Tobañskiej, abyœ jej u¿ywa³jedynie w wojnach toczonych z narodami barbarzyñskiemi, królestwu twemuprzyleg³emi, których potêgi; za pomoc¹ Bo¿¹, i przyczyn¹ Œ.Maurycegozetrzesz".Boles³aw zaœ król Polski, za zwi¹zek tak zaszczytny i œwietny, i daryznakomitetakiej rzadkoœci wynurzaj¹c cesarzowi s³uszn¹ podziêkê, darowa³ mu nawzajemramiê Œ.Wojciecha, przyjêto z wielk¹ wdziêcznoœci¹ i uczuciem pobo¿nem;przyczem tak mówi³ do cesarza: "Kiedy codziennie wiêcej siê przekonywam, ¿emniei lud mój, a nawet potomstwo moje w tak czu³ym raczysz mieæ wzglêdzie, ¿e nieprzestaj¹c na wywy¿szeniu mojem wraz z narodom w³adzy mojej podleg³ym, jeszczeisyna mego przybierasz za ziêcia, gdy nadto tron królewski, na którym mnieosadzasz, uœwiêci³eœ gwoŸdziem Chrystusowym i w³Ã³czni¹ Œ.Maurycego, god³amizwyciêztwa; przeto staraæ siê bêdê usilnie, abym ozdobiony tak wielkiemizaszczyty wywi¹za³ siê za nie raczej czynami ni¿ s³owy.Z szczer¹ wiernoœci¹ ichêci¹ za ciebie i pañstwo twoje staczaæ bêdê wojny, do jakich tylko zechceszmnie powo³aæ, kwapi¹c siê z dowodami wdziêcznoœci, w której nikt mnieprzewy¿szyæ nie zdo³a".A to uwieñczenie ksi¹¿êcia Polskiego Boles³awa koron¹królewsk¹" i pierwsze namaszczenie królów Polskich przypad³o w to czasy, gdynastolicy Piotra siedzia³ Jan XVIII papie¿.BOLES£AW ODPROWADZA CESARZA DO GRANIC KRÓLESTWA W WSPANIA£YM ORSZAKU, A WRAZ ZNIM WYPRAWIA POSELSTWO PO NARZECZON¥ SWEMU SYNOWI RYXÊ, KTÓRA WKRÓTCE PRZYBYWA.Otto cesarz, dope³niwszy koronacyi Boles³awa I, króla Polskiego, ispowinowaciwszy siê z nim przez siostrzenicê swojê Ryxê, obci¹¿ony z³otem,srebrem i rozlicznemi upominki, opuszcza Gniezno, z b³og¹ w sercu pociech¹, ¿eukoronowa³ i powinowactwa zwi¹zkiem skojarzy³ z sob¹.150ksi¹¿êcia, tak ludzkiego i wspania³ego, a w nim sobie i cesarstwu tukznakomitego pozyska³ sprzymierzeñca.Boles³aw zaœ król Polski, wracaj¹cegocesarza do swoich krajów odprowadzi³ a¿ na granice królestwa, podejmuj¹c gowrazz towarzysz¹cem mu rycerstwem hojnie i wspaniale, po wszystkich miejscach dow³adztwa jego nale¿¹cych.A gdy przybyli do granie królestwa, z³o¿ywszy dziêkicesarzowi, i stwierdziwszy z nim sojusze wiecznej przyjaŸni rozmaitemiobietnicami, po¿egna³ go i wróci³ do Polski.Otto zaœ cesarz puœci³ siê zpowrotem do Niemiec, i szczêœliwie przyby³ do Magdeburga, gdzie najczêœciejzwyk³ by³ przesiadywali
[ Pobierz całość w formacie PDF ]