Anna Brzezinska Zmijowa Harfa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ksi�niczko.- zacz�a opatka.- Chc� zosta� sama, matko - odezwa�a si� schrypni�tym, martwym g�osem.- Jutrowyjad� do U�cie�y, ale te�raz zostawcie mnie, prosz�, sam�.- Przesta�! - rzuci�a ostro przeorysza.- Czy nie poj�mujesz, �e to, co ciuczyniono, jest w równym stopniu pu��apk� zastawian� na W�ymorda? Czy naprawd�nie poj�mujesz, �e �adne z nas nie mo�e sobie pozwoli� na li�to��.? -uczyni�a urwany gest, jakby chcia�a j� zatrzy�ma� w komnacie, która kiedy�,bardzo krótko, by�a cel� Thornveiin, lecz zaraz przycisn�a ramiona dowyschni�tej piersi.By�o prawie ciemno i raz po raz potyka�a si� na scho�dach wiod�cych do ró�anegoogrodu, lecz drog� zna�a na pami�� i bez trudu odnalaz�a �aweczk� z bia�egokamie�nia.Nie potrafi�a powiedzie�, jak d�ugo siedzia�a z r�ko�ma grzeczniez�o�onymi na podo�ku i �ci�gni�tymi �opat�kami, jakby przypatrywa�o si� jejca�e u�cieskie kolegium Zird Zekruna.Z do�u wci�� dobiega�y pie�nidzi�kczynne, w oknach opactwa migota�o �wiat�o i chyba nikt nie k�ad� si�tamtej nocy.A wysoko, w ró�anym ogrodzie, gra�y �wierszcze, a niebo by�o pe�negwiazd.Nie spostrzeg�a, jak zacz�a uk�ada� z nich kszta�t Annyonne,nakre�lony srebrn� farbk� w ksi�dze szalonej Thornveiin.Kiedy mury opactwa zacz�y na nowo majaczy� w po�rannej szaro�ci, us�ysza�a naschodach czyje� kroki.Do�piero wtedy rozp�aka�a si� - bezd�wi�cznie, nieporuszy�wszy si� ni odrobin�, cho� jej mi�nie zesztywnia�y od po�rannegoch�odu.Nie musia�a si� ogl�da�.To by�a ta sama �awka, na której Thornveiinsiadywa�a w oczekiwaniu, a� wype�ni� si� boskie wyroki, a kl�twa Fei Flisyonprzybie�rze obiecany kszta�t.Mia�a wra�enie, jakby cie� tamtej dawnopogrzebanej �alnickiej ksi�niczki przytai� si� na kraw�dzi �awki, tu� zagranic� jej wzroku, daremnie usi��uj�c co� powiedzie�.Ptaki zaczyna�y ju� �piewa�.W�ymord przystan�� o krok za ni� i nie zapyta� o nic.Ostatecznie, znali si�bardzo dobrze, lepiej ni� ktokolwiek inny w Krainach Wewn�trznego Morza, wi�cd�ugo po�zwala� jej p�aka�.- Zarzyczko? - powiedzia� wreszcie bardzo cicho.- Zrani�am si� - odpar�a niemal nies�yszalnie.- Cier�niem ró�y.Rozdzia� czternastyPopasali pod go�ym niebem.W ka�dej gospodzie kupa waszmo�ciów pró�niaczy, piwo��opie, dziewki maca, t�u�maczy� podstaro�ci, i wygl�da burdy.Zobacz�, �ewi�nia wioz�, wnet si� krew poleje, a nie wiedzie� czyja.Nadto karczmy tutajliche, piwsko pod�e, a na pos�aniu wi�cej robactwa ni�li u was w�osów wbrodzie.Twardok�sek w duchu przytakn�� mu skwapliwie.Niech si� trafi cz�ek bystrzejszyni�li nasz podstaro�ci, a w try miga rozpozna Zwajców i to wielkie Ko�larzowemieczysko.Dziw nieopisany, �e nas w�adyka nie wybada�.Nie wybada� albo rzeczz umys�u tai, poprawi� si� w my��lach.Bo niepodobna, aby g�by Ko�larza niewidzia�, sko�ro nawet w Górach �mijowych jego wizerunki po gospo�dach hojnieporozwieszane.Na koniec rozsiedli si� na dnie poro�ni�tego rzadk� traw� jaru.Z kompanii niewy��czono nawet Bogorii, któ�remu w�adyka rozwi�za� wi�zy pod szlacheckims�owem honoru, �e nie popróbuje ucieczki.Pacho�kowie trzymali stra� wokó�obozowiska - i stosowny dystans, tote� gwa�rzono swobodnie, bez strachu.- Wiecie, �e ledwo co orszak �alnickiej ksi�niczki t�dy przeci�gn��? -zagadn�� podstaro�ci.- Ra�no konie pop�dzali, jakby ich co goni�o.- Widzieli�cie ksi�niczk�? - Wied�ma poruszy�a si� niespokojnie na pie�kuza�cielonym kraciastym kocem.- W jakim zdrowiu?- Nie widzia�em - w�adyka nabra� z kocio�ka kolejn��y�k� gulaszu - bo przylgn�a w klasztorze naszej �wi��tobliwej mateczki.Cudprawdziwy, �e j� pomorckie ka�p�a�stwo ostawi�o w pokoju.- Oj, nie uraduje podobna samowola W�ymorda! - za�mia� si� Bogoria.- Niedarmo tyle lat trzyma� j� przy sobie.A tu, patrzajcie, wyfrun�a ptaszka przypierwszej sposobno�ci!- B�dzie zamieszanie - podstaro�ci z lubo�ci� wci�g�n�� w nozdrza zapachpotrawy.- Na nas si� pewnie skru�pi, na pospolitakach.Jeszcze my przezciebie, Bogoria, wszyscy damy gard�o.Bo �e� nie mia� kiedy, durny, �mi�jowejharfy kra��, jeno w�a�nie wtedy, jak ksi�niczka w opactwie siedzi.- Czego si� l�kacie? - Karze� d�uba� paznokciem w z�bach.- Dacie harf�staro�cie, niech si� sam k�opocze.- Starosta ode�le j� do U�cie�y, co jest rzecz niegodzi�wa i by� nie mo�e -oznajmi� z moc� podstaro�ci.- To� to nie kawa� martwego drewna baranimikiszkami przewle�czonego, jeno znacznie wi�cej.- Od razum wam, szwagrze, mówi�! - rykn�� Bogoria.- Ale�cie tylko o staro�ciegadali.O musie, rozkazach i inszych durnotach.W�asn� matk� by�cie sprzedaliPomorcom za tuzin groszaków, �cierwojedzie!- Milczcie, Bogoria - ofukn�� go podstaro�ci.- Widzi�cie, panienko - odwróci�si� ku Szarce - jake�cie w karcz�mie zagrali na �mijowej harfie, to mnie tak wew�tpiach targn�o, ca�� gar�ci�.Powiedzcie, panienko, jakim sposo�bem gra� naniej potraficie?- Nie wiem - Szarka odwróci�a wzrok.Siedzia�a obok w�adyki, który bardzo szczodrobliwie polewa� jej do kubkaskalmierskie wino.Pomi�dzy nimi, na skórzanej derce, le�a� kufer ze �mijow�harf�.Z rzad�ka, kiedy p�omienie strzeli�y wy�ej, zbójca widzia�, jak palceSzarki mimowolnie g�adz� skrzyni�.Nie s�dzi�, by o tym wiedzia�a, leczpodstaro�ci z pewno�ci� spostrzeg�, �e �mijowa harfa przyci�ga rudow�os�,niczym ogie� �my.- Bo, widzicie, panienko - Bogoria podrapa� si� po g�o�wie - ja �em próbowa�gra� i mnisi próbowali, jakem le��a� w chlewiku.Nikt nie wydoli� wydoby� nijednego d�wi�ku.- Co nie jest �adna nowina - wtr�ci� cierpko karze�, który nie zosta�dopuszczony do skalmierskiego trunku, tote� popad� we wredny nastrój - bo naniej tylko �mijo-wie grali.A kiedy �mijów nie sta�o, oniemia�a harfa do cna.- S�yszeli�my bywszego wieczoru, jak oniemia�a! - prychn�� Bogoria.-Starczy�o, �e�cie, panienko, palcami po strunach przesun�li.Tedy pytamygrzecznie, dlaczego.Bo mo�e wy�cie, panienko, nie zwyczajna �miertelniczka, coz chor� krewniaczk� pielgrzymowa�a do klasztoru o uzdrowienie prosi�, ale zgo�ainne dziwo utajone pod postaci� nadobnej panny?Twardok�sek zacisn�� pi�ci, w napi�ciu czekaj�c na odpowied� Szarki.- Mów, panna - ponagli� j� wi�zie�.- �mia�o mów, nic si� nie l�kaj.Szarka podnios�a g�ow�.Po drugiej stronie ogniska �alnicki ksi�� z napi�ciempatrzy� na ni� poprzez p�omienie.Nic nie powiedzia�a.- Krew Iskry - odezwa� si� wreszcie Suchywilk.- Nie bawmy si� d�u�ej wmaskarady, waszmo�ciowie.Wszak dobrze wiecie, z kim was fortuna z��czy�a, a imy�my �wiadomi, �e wiecie, tedy przesta�my kr�ci�.Ot, ja cz�ek prosty, u mnieco na sercu, to na j�zyku.Wi�c wam po�wiadam, mo�ci podstaro�ci, dajcie znakpacho�kom, a mój kuzyn poder�nie wam gard�o pr�dzej, ni�li zdo�acie na�bra�tchu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne