[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zró¿nicowanie struktury geograficznej tych trzech g³Ã³wnych krajów ³atwo jestwyjaœniæ zale¿noœciami ekonomicznymi.W dobie tradycyjnego podzia³u pracyBrytyjczycy odczuwali znaczny deficyt artyku³Ã³w surowcowych dla przemys³u oraz¿ywnoœciowych, tote¿ eksport do krajów zamorskich mia³ zapewniæ dostêp,eksploatacjê i dostawy brakuj¹cych towarów na rynek W.Brytanii.W wypadkuFrancji i Niemiec takim zapleczem surowcowo-rolnym by³a Europa Wschodnia.Takiuk³ad geograficzny przep³ywów kapita³u by³ te¿ w znacznym stopniu wynikiemprzep³ywów innego czynnika produkcji - si³y roboczej.Masowe migracje ludnoœcina inne kontynetny poci¹ga³y za sob¹ ruch kapita³u na te obszary.Czêstowspomina siê obecnie, ¿e jednym z motywów przep³ywów kapita³owych by³a i jestchêæ wykorzystania lokalnej - tañszej si³y roboczej.Jeœli chodzi o okres do Iwojny œwiatowej, motyw ten nie by³ szczególnie istotny.Dowodem na to mo¿e byæfakt, i¿ znakomita wiêkszoœæ lokat brytyjskich by³a kierowana do regionów s³abozaludnionych (Kanady, Australii, USA).Ogromny wzrost eksportu kapita³u przed I wojn¹ œwiatow¹ spe³nia³ wiêc rolêinstrumentu rozszerzania rynku zaopatrzenia i zbytu dla przemys³u krajóweuropejskich.Kapita³y kierowane do przemys³u wydobywczego i rolnictwa krajówzamorskich i Europy Wschodniej zapewnia³y produkcjê surowców i ¿ywnoœci dlaprzemys³u i dynamicznie rosn¹cej ludnoœci Europy Zachodniej, której ekspansjaprzemys³owa by³a uwarunkowana podzia³em œwiata na kraje „fabryki" i zapleczesurowcowo-¿ywnoœciowe.Charakterystyczne dla tego okresu by³o to, i¿ eksportkapita³u stanowi³ wówczas znacz¹c¹ czêœæ wytworzonego produktu globalnego -przed I wojn¹ œwiatow¹ rozmiary kapita³u wywo¿onego z W.Brytanii wynosi³ 10%produktu globalnego tego kraju.Bardzo du¿a dynamika eksportu kapita³u doregionów zamorskich w tym okresie wynika³a te¿ z braku ograniczeñ w wymianiehandlowej, obrotach kapita³owych i p³atnoœciach miêdzynarodowych.Po I wojnie œwiatowej ekspansja kapita³owa Europy Zachodniej uleg³a powa¿nemuobni¿eniu, zdecydowanie wzrós³ natomiast eksport kapita³u z USA.Po II wojnieœwia-128towej kierunki miêdzynarodowych przep³ywów kapita³owych w ogóle, a w formielokat bezpoœrednich szczególnie, ulegaj¹ dalszym zmianom.Dominuj¹c¹ form¹staj¹ siê lokaty bezpoœrednie, natomiast udzia³ eksportu kapita³u w produkcieglobalnym takich krajów, jak W.Brytania czy USA, nie siêga³ 1%.Charakterystyczne staje siê generalne przesuniêcie wiêkszoœci lokat z krajóws³abo rozwiniêtych do krajów uprzemys³owionych.Teraz g³Ã³wnymi dostawcamikapita³u i g³Ã³wnymi odbiorcami staj¹ siê kraje wysoko uprzemys³owione (na krajete przypada oko³o 75% ogó³u zagranicznych inwestycji bezpoœrednich).Okres powojenny mo¿na praktycznie podzieliæ na kilka etapów, w którychkierunki przep³ywu inwestycji bezpoœrednich zmieni³y siê w sposóbcharakterystyczny.Pierwszy etap to lata 1945-1957.Okres ten charakteryzowa³siê silnymi restrykcjami, jeœli chodzi o handel miêdzynarodowy i miêdzynarodoweobroty kapita³owe.Kraje europejskie zdecydowanie sta³y siê w tym okresieimporterami netto kapita³u, ustêpuj¹c w tym wzglêdzie w sposób jednoznacznyUSA.Drugi etap to lata 1958-1968 - okres ustabilizowanego rozwoju wgospodarce œwiatowej, liberalizacji handlu i obrotów kapita³owych.W tymokresie wyraŸnie i systematycznie ros³a liczba firm miêdzynarodowych,eksportuj¹cych dzia³alnoœæ produkcyjn¹ za granicê.Wobec nasilenia siê ruchów narodowo-wyzwoleñczych w krajach zamorskich,procesów dekolonizacji oraz niskiej atrakcyjnoœci gospodarczej, lokatybezpoœrednie w tych krajach sta³y siê bardziej ryzykowne, tote¿ coraz wiêcejfirm z krajów uprzemys³owionych (nie tylko amerykañskich) zaczê³o szukaæmo¿liwoœci dokonywania lokat tam, gdzie by³y one znacznie pewniejsze.Przechodzenie do specjalizacji wewn¹trzga³ê-ziowej i miêdzyasortymentowej,szybki postêp techniczny i nowe formy konkurencji spowodowa³y, ¿e dynamicznyrozwój korporacji miêdzynarodowych skoncentrowa³ siê w grupie krajówprzemys³owo rozwiniêtych.Od po³owy lat 60.proces tworzenia tego typu firmgwa³townie siê nasili³.Sprzyja³y temu z jednej strony wspomniane tendencjeliberalizacyjne w gospodarce œwiatowej, z drugiej - zachodz¹ce w Europieprocesy regionalnej integracji gospodarczej.Zniesienie barier celnych wewn¹trzEWG oraz odgrodzenie siê nimi od reszty œwiata, tj.wspólna polityka handlowaEWG, wywo³a³y zjawisko nazwane przez francuskiego ekonomistê, JJ.Servan-Schreibera „wyzwaniem amerykañskim" 2.Masowo powstaj¹ w Europie filieolbrzymich korporacji amerykañskich, które buduj¹ w krótkim czasie swoist¹potêgê przemys³ow¹ (Servan-Schreiber ostrzega³, ¿e przemys³ amerykañski wEuropie mo¿e w przeci¹gu 15 lat staæ siê trzeci¹ potêg¹ przemys³ow¹ w œwiecie,po USA i Zwi¹zku Radzieckim).W okresie tym równie¿ japoñskie firmy dokonuj¹lokat poza granicami swojego kraju.Terenem ich penetracji jest g³Ã³wnie AzjaPoludniowo-Wschodnia.JJ.Servan-Schreiber: The American challange.New York 1968.129Koniec lat 70.i lata 80.mo¿na nazwaæ „wyzwaniem europejskim".W tym okresie,mimo ¿e nadal dominuj¹ korporacje amerykañskie, nasila siê zjawisko lokowaniafilii firm europejskich, a tak¿e japoñskich w USA.W latach 1980-1987inwestycje bezpoœrednie USA za granic¹ wzros³y o 43%, natomiast zagraniczneinwestycje bezpoœrednie w USA wzros³y o 216%.Przyczynami takiego stanu rzeczyby³y:pogorszenie siê sytuacji p³atniczej USA i spadek kursu dolara;atrakcyjnoœæ stabilnego rynku amerykañskiego;zmniejszenie siê rozpiêtoœci miêdzy kosztami produkcji w USA i innych krajach,cospowodowa³o spadek konkurencyjnoœci cenowej eksportu towarów na rynek USAoraz substytucji eksportu na ten rynek przez inwestycje bezpoœrednie;obawa przed nasileniem siê protekcjonizmu w polityce handlowej USA;zmniejszenie restrykcji ze strony rz¹du USA wobec importu kapita³Ã³w;starania o dostêp do technologii amerykañskich, lepsza organizacja produkcji isprawnymarketing;strategia nieamerykariskich korporacji, polegaj¹ca na prze³amaniu dominacjikorporacji USA (odpowiedŸ na „wyzwanie amerykañskie").O znaczeniu trzech centrów œwiata kapitalistycznego (tzw.Triady) w œwiatowym,bezpoœrednim eksporcie kapita³u mo¿e œwiadczyæ fakt, i¿ ich udzia³ winwestycjach bezpoœrednich (80%) jest wy¿szy ni¿ ich zaanga¿owanie w œwiatowymeksporcie (50%).Do koñca lat 70.eksport kapita³u w omawianej formie z USA doinnych krajów kapitalistycznych stanowi³ ponad po³owê œwiatowego eksportu tegoczynnika produkcji.W latach 1980-1984 recesja i wysokie stopy procentoweznacznie obni¿y³y p³ynnoœæ amerykañskich przedsiêbiorstw i udzia³ USA wzagranicznych inwestycjach bezpoœrednich spad³ do 24%.Pojawi³o siê tak¿e nowezjawisko - reinwestowanie kapita³u przez filie amerykañskich korporacji w USA3.W latach 1985-1989 spadkowi kursu dolara towarzyszy³ dalszy spadekznaczenia USA w œwiatowym eksporcie kapita³u (spad³ on do 19%)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]