Andre Norton Klštwa Zarsthora

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Uciekali niezdarnie na kolanach, byle dalej.Nagle rozleg� si� dziwny d�wi�k.Briksja, która te� jeszcze nie zd��y�a si�podnie�� z kl�czek, zobaczy�a fontann� wody wzbijaj�c� si� ponad brzegami.Ca�atama musia�a zosta� gwa�townie zmyta.Lord Marbon skoczywszy na równe nogi zrobi� krok do ty�u, w kierunku spienionejrzeki, któr� w�a�nie obdarzy� wolno�ci�; Dwed go nie odst�powa�.Nawet Utaprzysiad�aw pobli�u brzegu kana�u i przygl�da�a si� rw�cym masom wody.Briksja, do��czywszy do reszty towarzystwa, zobaczy�a, �e strumie� nie mia�dalekiej drogi do przebycia.Uciekaj�ca woda mog�a si� bowiem odbi� od stokudoliny i pop�yn�� z powrotem do jeziora.Tymczasem jednak nowo powsta�y potokznikn�� gdzie� ca�kiem blisko.Gdy do tego miejsca podszed� lord Marbon ispojrza� w dó�, ujrza� sadzawk�, w której woda k��bi�a si� i wirowa�a, a� napowierzchni wytworzy�a si� warstwa piany.- Pod ziemi� - mrukn��.- Podziemna rzeka.Jednak nie po�wi�ci� sadzawce zbytwiele uwagi.Po��piesznie wróci� nad jezioro.Woda uchodzi�a ze� jednostajnie i szybko.Ponad powie�rzchni� zacz�y ju�wyrasta� wie�yczki.Jeden po drugim ukazywa�y si� wierzcho�ki budowli.- An-Yak! Od tak dawna w ukryciu.- rozleg� si� nad rw�cym potokiemtriumfalny okrzyk lorda Marbo�na.- Troje i jeden.W ko�cu znale�li�my je -tak d�ugo zaginione i bezskutecznie poszukiwane!Woda wci�� odp�ywa�a.Ociekaj�ce wilgoci� mury wyrasta�y coraz wy�ej.Briksjazauwa�y�a, �e wy�aniaj�ce si� gmachy by�y zupe�nie niepodobne do budowli, jakiewidzia�a dot�d w swym �yciu.Wynurzaj�ce si� teraz przed jej oczami �cianyogradza�y przestrzenie ró�nych rozmiarów i nic nie wskazywa�o na to, �ekiedykolwiek pokrywa�y je dachy.W sercu tego labiryntu murów widoczne by�ydwie budowle, a pomi�dzy nimi niewielka baszta, niewysoka, mo�e nawet ni�sza oddworskiej stra�nicy.Kiedy wody opad�y, ods�aniaj�c coraz wi�cej i wi�cejszczegó�ów, Briksja tylko mruga�a oczami i prze�ciera�a je.To, co lord Marbon nazwa� An-Yak, okaza�o si� czym� nadzwyczaj osobliwym.Rozmieszczone na dnie jeziorabudowle by�y ma�e - a mogli je ogl�da� jedynie z pewnej odleg�o�ci, wi�cperspektywa zmniejsza�a jeszcze rozmiary.Briksja nie umia�aby powiedzie�, naczym polega�a ta dziwno��.Wiedzia�a tylko, �e czuje si� wielka, zbyt wielka,niczym olbrzymka przy budynkach przeznaczonych dla rasy znacznie ni�szychistot.Ropusze plemi� by�o ma�e - no i pos��ek przedstawiciela tego gatunku pilnowa�szlaku wiod�cego do An-Yak.Czy�by to by�o jakie� ich starodawne siedlisko -mo�e �wi�tynia? Briksja prawie �e spodziewa�a si� ujrze� za chwil�, nadpowierzchni� gwa�townie ubywaj�cej wody, te ich pokryte brodawkami g�owy orazd�ugie w�sy.Budowle by�y takiego koloru jak woda - ziele� ��czy�a si� z b��kitem.Barwy tenie w ka�dym miejscu mia�y jednakowy odcie�.Na wilgotnych powierzchniachdawa�y si� dostrzec smugi: jasne i ciemne, ciemne i jasne.Gmachy otacza�y szerokie, wykonane z jakiego� ciemno�zielonego metalu obr�cze,wysadzane kamieniami, które mog�y okaza� si� szlachetne, bowiem chwytaj�c�wiat�o s�oneczne l�ni�y one p�omiennie.Wygl�da�o na to, �e d�ugotrwa�ezatopienie ani nie spowodowa�o zniszcze�, ani zaskorupienia budowli.Strumie� ostatecznie zanikn��.Po�rodku jeziora, we wg��bieniu, nadal jeszczesta�a woda podmywaj�ca pod�stawy �cian, jednak kana� by� ju� pusty.- Serce An-Yak! - Marbon zeskoczy� z brzegu jeziora.Kiedy zdecydowanym krokiemruszy� naprzód, woda si�ga�a mu do kostek, kiedy za� by� w po�owie drogi, mia�j� ju� do kolan.Briksja zawo�a�a za nim.Poczu�a na ramionach pazury, które przebiwszy koszul�zahaczy�y o cia�o.Chwyci�a Ut� i wzi�a j� na r�ce.Dwed ju� pod��a� za swympanem rozchlapuj�c wod�.Wydawa�o si�, �e Uta przynagla dziew�czyn�, aby posz�ajego �ladem.Pewnie liczy�a na to, �e si�zabierze i dotrze do niedawno jeszcze zatopionej budowli nie mocz�c �apek.Briksja nadal odnosi�a wra�enie, �e z proporcjami roz�ci�gaj�cej si� przed nimibudowli (a dosz�a w ko�cu do przekonania, �e s� to ró�ne elementy tworz�cejedn� ca�o��) co� jest nie w porz�dku.Niewielkie jej rozmiary wydawa�y si�prawid�owe, natomiast sama Briksja w stosunku do niej czu�a si� zbyt wielka iniezgrabna.Woda obmywa�a leniwie stopy dziewczyny.Nagle.O jej nogi uderzy�a niewielka falka, podniesiona przez id�cych przodemw�drowców.A na niej.Sadowi�c Ut� g��biej w zgi�ciu lewego ramienia Briksjaprzystan�a.Nie myli�a si�! Uj�a w palce zwini�ty ciasno p�k, który zakre�li�poprzednio na jeziorze ko�o, by ods�oni� to, co kry�o si� pod powierzchni�.Fakt, �e trzyma�a ponownie w d�oni ów zamkni�ty kwiat, podniós� j� na duchu.Ws�onecznym �wietle p�k by� mocno zaci�ni�ty, jak gdyby nigdy wcze�niej si� nierozwija�.Zachowywa� si�, jakby �y� w�asnym �yciem.Teraz by� u�piony.Briksjaschowa�a go za koszul�, rada, �e czuje na skórze jego ch�odn� wilgo�.Wygl�da�o na to, �e nie ma �adnych wrót ani innego otworu, którym mo�na by si�dosta� w obr�b nagromadzo�nych murów otaczaj�cych dwa gmachy.Wszyscy trojeobeszli ca�o�� wzd�u� zewn�trznej �ciany i nie znale�li �adnego wej�cia.Droga,któr� widzieli z brzegu, ko�czy�a si� �lepo przy murze.�ciany wznosi�y si� nawysoko�� nieco powy�ej g�owy lorda Marbona, za� sporo przerasta�y Dweda.Briksja przypuszcza�a, �e sama do górnej kraw�dzi mog�aby dosi�gn�� r�k� stoj�cna palcach.Marbon wcale nie by� zbity z tropu.Zrobi� pe�ne ko�o, po czym zwróci� si�twarz� ku najbli�szemu odcinkowi muru.Uniós� r�ce i zaczepiwszy d�o�mi owierzcho�ek podci�gn�� si� do góry.Odk�d zeszli na dno jeziora, nieodezwa� si� ani s�owem, ani te� w �aden sposób nie okaza�, �e zdaje sobiespraw� z czyjej� jeszcze obecno�ci.Cho� przesta� mie� oboj�tny wyraz twarzy, jego g��bokie skupienie w równymstopniu odgradza�o go od Briksji i Dweda.Widzia� jedynie to, co znajdowa�o si�tu� przed nim, ca�y czas dzia�aj�c w wielkim po�piechu.Ju� by� na górze, przerzuci� nogi.i znik� z pola widzenia.- Panie! - Dwednie móg� sobie nie zdawa� sprawy, �e wo�a nadaremnie.Teraz on z kolei rzuci�si� na mur.Pierwszy skok by� zbyt niski i m�odzieniec wyry� jedyniezakrzywionymi palcami linie biegn�ce w dó� wci�� jeszcze wilgotnej powierzchni�ciany.Zanim Briksja do niego podesz�a, skoczy� ponownie; tym razem z�apa� si�i utrzy�ma�, po czym wgramoli� na gór� z pe�nym determinacji wysi�kiem.Dziewczyna rozlu�ni�a chwyt pazurów Uty na swoim ramieniu i podsadzi�a kotk�.Odpowiada�o jej to czy nie, Uta musia�a teraz porusza� si� na w�asnych nogach,gdy� Briksja nie mog�a wspina� si� u�ywaj�c tylko jednej r�ki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne