Nigdziebšd

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Pa, pa - powiedzia� �agodnie i zwolni� uchwyt.W ciszy run�� w dó�, w �wiat�o, zmierzaj�c wprost ku ma�ej postaci pana Croupa.Wkrótce obaj zamienili si� w czarny punkcik na tle szalonego �wiat�a.Potem ion znikn��.To ma sens, pomy�la� Richard.Ostatecznie byli zespo�em.Z ka�d� chwil� oddycha�o mu si� coraz trudniej.Poczu�, jak kr�ci mu si� wg�owie.Stó� w drzwiach p�k� i zosta� wessany zza drzwi.Jeden z �a�cuchów otwar� si� z trzaskiem i Richard mia� uwolnion� praw� r�k�.Natychmiast pochwyci� ni� drugi �a�cuch, zaciskaj�c d�o�, wdzi�czny, �e nie wniej z�amano mu palec.Wzd�u� lewej r�ki czu� czerwone i niebieskie b�yskawicebólu.S�ysza� w�asny krzyk.Nie móg� oddycha�.Gdzie� w g��bi czaszki eksplodowa�o bia�e �wiat�o.Czu�, �e �a�cuch zaczyna p�ka�.Nagle �wiat wype�ni� trzask czarnych drzwi.Richard run�� gwa�townie na kolumn� i osun�� si� na ziemi�.Zapad�a cisza,cisza i nieprzenikniona ciemno�� w Wielkiej Sa�li pod ziemi�.- Gdzie ich wys�a�a�? - spyta� markiz.A potem Richard us�ysza� g�os dziewczyny.Wiedzia�, �e na�le�y do Drzwi, alebrzmia� niczym g�os ma�ego dziecka szyku�j�cego si� do snu.-Nie wiem.Bardzo daleko.Jestem.zm�czona.Ja.- Drzwi � przerwa� jej markiz � otrz��nij si� z tego.Dobrze, �e to powiedzia�, pomy�la� Richard.Kto� musia�, a Richard niepami�ta�, jak si� mówi.W ciemno�ci rozleg� si� szcz�k.D�wi�k otwieranych kajdan, a po nim brz�k�a�cucha o metalow� kolumn�.Potem trzask za�palanej zapa�ki.Zap�on�a�wieca.Jej promie� migota� s�abo w rozrzedzonym powietrzu.Ogie�, blask i �wieczek moc, pomy�la� Richard.Nie pami�ta� dlaczego.Drzwi podesz�a chwiejnie do markiza, trzymaj�c w d�oni �wiec�.Wyci�gn�a r�k�,dotkn�a �a�cuchów i jego kajdany otwar�y si�.Roztar� przeguby.Richarda tak�e uwolni�a z kajdan.Westchn�a i usiad�a na zie�mi.Richard obj��j�, przytuli� do siebie.Zaczaj ko�ysa� j� wol�no w przód i w ty�, nuc�cpozbawion� s�ów ko�ysank�.W pustej sali anio�a by�o zimno, tak bardzo zimno.Wkrótce jednak ciep�onie�wiadomo�ci ogarn�o ich oboje.Markiz de Carabas patrzy� na �pi�ce dzieci.Sama idea snu � nawetkrótkotrwa�ego powrotu do stanu upiornie bliskiego �mierci � przera�a�a gobardziej, ni� sam móg� uwierzy�.W ko�cu jednak tak�e i on opu�ci� g�ow� izamkn�� oczy.A potem nie by�o ju� nikogo.Rozdzia� I8Serpentyna, druga po Olimpii najstarsza z Siedmiu Sióstr, w�drowa�a przezlabirynt.Jej bia�e wysokie buty z wilgot�nym mlaskaniem zanurza�y si� wb�ocie.Od ponad stu lat nie oddali�a si� tak bardzo od swego domu.Z przodunios�a du�� powozow� latarni� chuda gospodyni, od stóp do g�ów odziana w czarn�skór�.Inne kobiety, podobnie ubrane, pod��a�y w tyle, utrzymuj�c pe�enszacunku dystans.Serpentyna sz�a, wlok�c koronkowy tren sukni po b�ocie.Przed sob� ujrza�a co�migocz�cego w blasku lampy, a obok nie�go wielk� ciemn� plam�.- Jest - powiedzia�a.Dwie id�ce za ni� s�u��ce pospieszy�y naprzód przez bagno, a gdy zbli�y�a si�kobieta z lamp�, niewyra�ne plamy nabra�y kszta�tów.�wiat�o obija�o si� odd�ugiej w�óczni z br�zu.Zma�sakrowana �owczyni le�a�a na plecach, na wpó�ukryta pod tru�pem olbrzymiego zwierz�cia.Oczy mia�a zamkni�te.Kobietywywlok�y zw�oki spod Bestii i z�o�y�y je w b�ocie.Serpentyna ukl�k�a.Przesun�a palcem po zimnym policzku �owczyni.Gdy palecdotar� do poczernia�ych od krwi ust, za�trzyma� si� na moment.Potem wsta�a.- We�cie w�óczni� - poleci�a.Jedna z kobiet podnios�a cia�o �owczyni.Inna wyci�gn�a w�óczni� z truch�aBestii i zarzuci�a sobie na rami�.A potem cztery postaci zawróci�y i pod��y�ytam, sk�d przysz�y; milcz��ca procesja g��boko pod �wiatem.W migotliwym blasku lampy twarz Serpentyny nie wyra�a�a �adnych emocji.Rozdzia� I9Przez chwile nie mia� poj�cia, kim jest.By�o to niezwykle wyzwalaj�ce uczucie.Móg� sta� si� tym, kim zapragn��, kimkolwiek zechcia�; przymierzy� now�osobowo��, sta� si� kobiet� b�d� m�czyzn�, szczurem lub ptakiem.Potworem alboBogiem.A potem co� zaszele�ci�o i ockn�� si� do ko�ca.By� Richar-dem Mayhew.Ktokolwiek to jest, cokolwiek to znaczy.By� Richardem Mayhew i nie mia� poj�cia, gdzie si� znajdu�je.Le�a� twarz� nawykrochmalonym p�ótnie.Ca�e cia�o go bo�la�o, w niektórych miejscach - naprzyk�ad ma�ym palcu lewej r�ki - bardziej ni� w innych.Kto� by� w pobli�u.S�ysza� jego oddech.Uniós� g�ow� i natychmiast odkry� kolejne bol�ce miejsca.W niektórych ból by�wyj�tkowo silny.Gdzie� w dali - wiele pomieszcze� dalej - �piewali ludzie.Pie�� by�a tak cichai odleg�a, i� wiedzia�, �e przestanie j� s�y�sze�, gdy otworzy oczy.G��bokimelodyjny za�piew.Uniós� powieki.Pomieszczenie by�o ma�e, panowa� w nim pó�mrok.Le�a� na niskim�ó�ku.Szelest, który us�ysza� wcze��niej, powodowa�a zakapturzona posta� wczarnej szacie, zwró�cona plecami do Richarda.Odkurza�a pokój niestosownieja�skraw� miote�k� z piór.- Gdzie ja jestem? - spyta� Richard.Posta� odwróci�a si�, ukazuj�c zdenerwowan�, w�sk� ciem�nobr�zow� twarz.- Chcia�by� napi� si� wody? - spyta� nieznajomy tonem ko�go�, kogopoinstruowano, �e je�li pacjent si� obudzi, nale�y go spyta�, czy chcia�bynapi� si� wody, i kto powtarza� to raz po raz przez ostatnich dwadzie�ciaminut, by upewni� si�, �e nie zapomni.-Ja.- W tym momencie Richard poczu� przejmuj�ce pra�gnienie.Usiad� na�ó�ku.- Tak, ch�tnie.Bardzo dzi�kuj�.Mnich podniós� metalowy dzbanek i nala� wody do poobija�nego metalowego kubka.Poda� go Richardowi, który powoli wypi� zawarto��, powstrzymuj�c odruchnakazuj�cy wychyli� j� duszkiem.Woda by�a zimna i krystalicznie czysta.Spojrza� w dó� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne