Knaak Richard A. Diablo Dziedzictwo krwi (SCAN dal 859)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wczasie tych wszystkich lat, kiedy Norrec walczy� dla tego lub innego pana,zdarzy�o mu si� podró�owa� w znacznie gorszych warunkach, nawet w zadymce�nie�nej.Jednak ten sztorm nie mia� sobie równych.Pozostawa�o tylko modli�si�, �e ucichnie, gdy �Ognisty Jastrz�b" dop�ynie do Lut Gholein.Za�o�ywszy, rzecz jasna, �e statek w ogóle dop�ynie do portu.Silny deszcz ogranicza� widzialno��, cho� na samym statku ani mi�dzy falami nieby�o niczego, co warto by�oby ogl�da�.Norrec musia� wci�� mruga�, aby usun��lej�c� si� do oczu wod� i móc dostrzec cokolwiek w odleg�o�ci kilku jardów.Kajuta nigdy nie wydawa�a si� tak odleg�a, jak w tej chwili.Ci�ar zbroi tak�erobi� swoje, metalowe p�yty wydawa�y si� by� dwa razy ci�sze.Norrecprzynajmniej nie musia� martwi� si� o jej czyszczenie - zakl�cia Bartucasprawia�y, �e by�a tak czysta, jak w chwili, kiedy j� za�o�y�.Nie po raz pierwszy Norrec zatrzyma� si�.Kln�c pogod�, wyprostowa� si� iprzetar� oczy, aby zobaczy�, jak daleko znajduje si� od drzwi kajuty.Mroczna posta� patrzy�a na niego z rufowej cz�ci przej�cia.- Casco? - zawo�a� i zda� sobie spraw�, �e ze swoj� nog� kapitan nie pokona�bytak szybko drogi na ruf�.Co wi�cej, posta� by�a wy�sza od �eglarza i nosi�ap�aszcz z poszerzanymi ramionami podobny do tych, jakie nosili Yizjerei.Podobny do p�aszcza Fauztina.Zrobi� krok do przodu, usi�uj�c lepiej przyjrze� si� postaci.Wydawa�a si� onaw po�owie zas�oni�ta i Norrec zastanawia� si�, czy to, co widzi nie jest tylkoproduktem jego zm�czonego umys�u.- Fauztin? Fauztin? Cie� nie odpowiedzia�.Norrec zrobi� nast�pny krok do przodu - i nagle w�osy na karku stan�y mu d�ba.Obróci� si�.Druga, nieco ni�sza posta� stoj�ca obok dziobu pojawia�a si� i znika�a, jejszczup�a sylwetka wskazywa�a na akrobat� lub z�odzieja.Co� podobnego dopodró�nego p�aszcza �opota�o na wietrze, zas�aniaj�c szczegó�y, ale Norrecwyobrazi� sobie martw� twarz z zastyg�ym u�miechem i g�ow� przechylon� podk�tem z powodu z�amania karku.- Sadun? - wykrztusi�.Jego r�ce lekko zadr�a�y.Norrec spojrza� na dó�, z trudem dostrzegaj�cdelikatn� czerwon� aur� dooko�a nich.Piorun uderzy� tak blisko, �e na chwil� o�wietli� ca�y statek, a og�uszonywojownik gotów by� przysi�c, �e trafi� w �Ognistego Jastrz�bia", ale nie zrobi�statkowi �adnej krzywdy.Na chwil� Norreca otoczy�a o�lepiaj�ca jasno��sprawiaj�c, �e zapomnia� o dwóch zjawach.Jego wzrok wreszcie wróci� do normalno�ci.Mrugaj�c, wojownik popatrzy� wstron� dziobu i steru: po dwóch cieniach nie zosta�o ani �ladu.- Sadun! Tryst! - wykrzykn�� przera�ony wojownik.Obracaj�c si� ku sterowi,wrzasn�� - Fauztin!Tylko sztorm mu odpowiedzia�, atakuj�c ze wzmo�on� furi�.Nie chc�c si� podda�,Norrec ruszy� z powrotem w stron� dziobu, wykrzykuj�c imi� Saduna.Wyszed� naotwarty pok�ad, rozgl�daj�c si� dooko�a.Nawet on sam nie wiedzia�, dlaczegochcia� si� zmierzy� ze swoimi martwymi towarzyszami.Przeprosi� ich? Wyja�ni�?Jak móg� to zrobi�, nawet wiedz�c, �e to zbroja ich zabi�a.Przecie� wojownikwci�� obwinia� si� o to, �e nie pos�ucha� Fauztina tych kilka cennych sekundwcze�niej.Gdyby to zrobi�, nie by�oby go tutaj.- Tryst! Niech ci�! Je�li jeste� prawdziwy.je�li jeste� gdzie� tutaj.przyjd� do mnie! Przepraszam! Przepraszam!Czyja� d�o� spad�a na jego rami�.- Kogo wo�a? - zapyta� natarczywie Casco - Co teraz przyzywa?Nawet w zapadaj�cym mroku i ulewnym deszczu Norrec zobaczy� strach w wodnistychoczach kapitana.Wed�ug niego, pasa�er zupe�nie oszala� lub zamierza� przyzwa�nowe demony.Oba warianty tak samo przera�a�y �eglarza.-Nikogo.nic!- �adnych demonów?- �adnych.Ani jednego.- Przeszed� obok kapitana, pragn�c tylko odpoczynku,lecz nie w swojej kajucie.Spogl�daj�c na zaskoczonego i sfrustrowanegokapitana, Norrec spyta�:- Czy na dole s� hamaki dla za�ogi?Casco pokiwa� ponuro g�ow�.Prawdopodobnie on spa� w kajucie obok i niepodoba�o mu si� to pytanie.Nie do��, �e musia� dzieli� statek z osob�przywo�uj�c� piekielne istoty, to teraz ten w�adca demonów chcia� spa� w jegopobli�u.Casco bez w�tpienia s�dzi�, �e gdy si� tak stanie, pod pok�adem b�d� spacerowa�ró�ne potwory.- B�d� spa� w jednym z nich.- Nie zwracaj�c uwagi na to, co czu� w tymmomencie kapitan, Norrec zszed� pod pok�ad.By� mo�e bitwa z piekielnymbehemotem wyczerpa�a go tak, �e obudzi�a poczucie winy za �mier� towarzyszy.Towydawa�o si� bardzo prawdopodobne, tak jak to, �e wyobrazi� sobie Fauztina wdokach Gea Ku�.Ich okaleczone cia�a nadal spoczywaj� w grobowcu, a� do chwili,gdy odnajd�je nast�pni poszukiwacze skarbów.Gdy otrz�sn�� si� z deszczu i ruszy� na poszukiwanie hamaków, przysz�a mu dog�owy pewna my�l.Norrec popatrzy� na swoje odziane w r�kawice d�onie, poruszy�palcami, które teraz by�y pos�uszne jego woli.Je�li to wszystko by�o tylkojego wyobra�eniem, je�li na pok�adzie nie spotka� cieni Fauztina i SadunaTrysta, to dlaczego jego r�kawice �wieci�y, cho�by przez chwil�?* * *W �rodku nocy armia Augustusa Malevolyna wkroczy�a na rozleg��, przera�aj�c�pustyni� Aranoch.Wielu z nich nie oczekiwa�o tego marszu, ale dostali rozkaz inie mogli zrobi� nic innego, jak tylko go wykona�.Nie porusza�a ich�wiadomo��, �e wielu z nich padnie, nim dotr� do celu - zak�adaj�c, �e tymcelem by�o Lut Gholein.Ka�dy mia� nadziej�, �e to w�a�nie on b�dzie jednym ztych szcz�liwców, którzy prze�yj� i po�o�� r�k� na cz�ci skarbów portowegokrólestwa.Na czele armii jecha� sam genera�, dumnie nosz�c he�m Bartuca.Wyczarowanaprzez Galeon� blada kula �wiat�a p�yn�a przed nim, o�wietlaj�c drog� jegowierzchowcowi.To, �e przy okazji by� doskona�ym celem dla ró�nych zabójców, wnajmniejszym stopniu nie porusza�o Malevolyna.Odziany we w�asn� zakl�t� zbroj�i ze staro�ytnym he�mem, genera� chcia� pokaza� swoim ludziom, �e nie boi si�niczego i nic nie jest w stanie go pokona�.Obok swego ukochanego jecha�a Galeona, na zewn�trz nie przejmuj�ca si� niczym,ale przez ca�y czas po kryjomu wykorzystuj�ca swoje moce do wykrywaniajakichkolwiek zagro�e� dla pochodu.Za wied�m� jecha� kryty wóz ze zwini�tymnamiotem Malevolyna, jego wyposa�eniem oraz - jakby za�adowanym w ostatniejchwili - kufrem Galeony.- Wreszcie.zbroja b�dzie moja - mrucza� genera�, patrz�c w ciemno�� - Ju�mog� wyczu� jej blisko��! Gdy j� zdob�d�, b�d� mia� wszystko! Gdy j� zdob�d�,b�d� dowodzi� hordami demonów!Galeona zastanowi�a si�, po czym o�mieli�a si� zapyta�:- Czy jeste� pewien, �e zapewni ci to wszystko, mój generale? To prawda, he�mjest zaczarowany, a powiada si�, �e zbroja jest ob�o�ona jeszcze wi�ksz�ilo�ci� zakl��, ale jak do tej pory ten he�m nas zbija� z tropu! A je�li zbrojab�dzie dzia�a� tak samo? Oby nie, ale tajemnice Bartuca mog� od nas za��da�wi�cej ni� mo�emy.- Nie! - krzykn�� na ni� tak gwa�townie, �e jad�ca tu� za nimi stra� wyci�gn�amiecze s�dz�c, �e czarodziejka zamierza zdradzi� ich dowódc�.AugustusMalevolyn kaza� im schowa� bro�, po czym spojrza� na Galeon�.- Tak si� nie stanie, moja droga! He�m ukaza� mi wizje pe�ne chwa�y, to napewno cie� Bartuca wzywa mnie, abym doda� swoje zwyci�stwa do jego! W ka�dej ztych wizji widzia�em po��czon� moc zbroi i he�mu! Duch krwawego w�adcy wci��yje w jego zbroi i pragnie, abym to ja jako wybrany �miertelnik podniós� jegosztandar! - Wskaza� na pustyni� -W przeciwnym razie, dlaczego g�upiec, który j�nosi, pod��a�by w nasz� stron�? Bo tak zosta�o mu przeznaczone! Mówi� ci,zostan� dziedzicem Bartuca!Wied�ma skuli�a si�, zaskoczona jego wybuchem.- Rzek�e�, mój generale.Malevolyn nagle si� uspokoi�, a pe�en samozadowolenia u�miech pojawi� si� najego twarzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne