Gaiman Neil Nigdziebadz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zadr�a�.Co� zatrzepota�o w ciemno�ci przej�cia.Gdy znów uniós� wzrok, nie dostrzeg�niczego prócz cieni.Po drugiej stronie przej�cia wspi�� si� na schody i stan�� na szczycie ma�ego,poro�ni�tego traw� pagórka, tu� przed �wi�tem.�wiat�o by�o s�abe i niezwyk�e,dostrzeg� jednak szczegó�y otoczenia: ros�e d�by, jesiony i buki.Szeroka rzekawi�a si� �a�godnie w�ród zieleni.Gdy uniós� wzrok, poj��, �e stoi na jakiej�wyspie - dwie mniejsze rzeki wpada�y do wi�kszej, odcinaj�c go od sta�egol�du.I wtedy, sam nie wiedz�c dlaczego, poj�� z ca�kowit� pewno��ci�, �e jest wLondynie - lecz w Londynie sprzed trzech tysi�cy lat, nim jeszcze po�o�ono wnim pierwszy kamie� na kamieniu.Rozpi�� torb� i schowa� nó�, k�ad�c go obok portfela.Nast�p�nie staranniezasun�� zamek.Niebo zaczyna�o ju� ja�nie�, lecz �wiat�o wci�� by�o dziwne.Zdawa�o si�m�odsze ni� to, do którego przywyk�.Na wscho�dzie zap�on�opomara�czowoczerwone s�o�ce.Kiedy� znajd� si� tam Doki, a dalej Greenwich,Kent i morze.- Cze�� - powiedzia�a Drzwi.Nie dostrzeg� jej przybycia.Pod wys�u�on� br�zow�kurtk� mia�a na sobie inny zestaw ubra�; odmienne, lecz równie podarte ipo�atane warstwy tafty, koronki, jedwabiu i brokatu.- Cze�� - odpar� Richard.Stan�a obok niego i wsun�a drobne palce w jego praw� d�o�, dzier��c� torb�.- Gdzie jeste�my? - spyta�.-Na pi�knej i straszliwej wyspie Westminster - odpar�a Brzmia�o to jak cytat,ale nie s�dzi�, by s�ysza� go kiedykolwiek wcze�niej.Ruszyli naprzód poprzez wysok� traw�, mokr� od topniej�ce-go szronu.Ich stopypozostawia�y po sobie wyra�ne, ciemno-zielone �lady.- Pos�uchaj - rzek�a Drzwi.- Po odej�ciu anio�a w Londynie Pod pozosta�o doza�atwienia mnóstwo spraw.Tylko ja mog� tozrobi�.Mój ojciec pragn�� zjednoczy� Londyn Pod.Chyba po�winnam spróbowa�doko�czy� to, co zacz��.Szli na pó�noc, oddalaj�c si� od Tamizy.Nad ich g�owami kr��y�y rozkrzyczanebia�e mewy.- S�ysza�e� te�, co mówi� Islington o mojej siostrze, o tym, �e na wszelkiwypadek zachowa� j� przy �yciu.Mo�e ocala� jeszcze kto� z mojej rodziny.No iuratowa�e� mi �ycie - urwa�a, po czym doda�a szybko: - By�e� prawdziwymprzyjacielem, Richardzie, i polubi�am twoje towarzystwo.Prosz�, nie odchod�.Richard zabanda�owan� lew� r�k� niezgrabnie poklepa� jej d�o�.- No.- rzek�.- Ja tak�e polubi�em twoje towarzystwo, ale nie nale�� dotwojego �wiata.W moim Londynie.najniebez�pieczniejsz� rzecz� jest z�apanietaksówki w godzinach szczytu.Ja tak�e ci� lubi�, bardzo ci� lubi�, ale chc�wróci� do domu.Patrzy�a na niego ró�nobarwnymi oczami.- A wi�c nie zobaczymy si� ju� nigdy � rzek�a.- Chyba nie.- Dzi�kuj� za wszystko, co zrobi�e� - powiedzia�a.Potem za�rzuci�a mu r�ce naszyj� i obj�a tak mocno, �e zabola�y go wszystkie si�ce.Odpowiedzia� równiemocnym u�ciskiem, nie dbaj�c o ból.- Có� - rzek� po d�ugiej chwili.- Mi�o by�o ci� pozna�.Dziewczyna mocnomruga�a.Mo�e znów powie, �e co� wpa�d�o jej do oka? Zamiast tego jednakrzek�a:- Jeste� gotów? Przytakn��.- Masz klucz?Odstawi� torb� i zdrow� r�k� pogrzeba� w tylnej kieszeni.Po�da� jej klucz, aona unios�a go przed sob�, jakby wtyka�a do nie�widocznych drzwi.-W porz�dku - powiedzia�a.- Id�.Nie ogl�daj si� za siebie.Ruszy� w dó� niskiego pagórka.Tu� nad jego g�ow� przemk�n�a mewa.U stóp wzgórza obejrza� si�.Dziewczyna wci�� sta�a na szczycie, oblewanablaskiem wschodz�cego s�o�ca.Jej policzki b�yszcza�y.Klucz zab�ysn�� w pomara�czowych promieniach.Drzwi przekr�ci�a go jednymstanowczym gestem.�wiat pociemnia�.Richard us�ysza� niski ryk, szalej�cy war�kot tysi�carozw�cieczonych bestii.ROZDZIA� 20�wiat pociemnia�.Richard us�ysza� niski ryk, szale�czy warkot tysi�caroz�w�cieczonych bestii.Zamruga� w ciemno�ci, tul�c do siebie torb�.Przelotnie zasta�nowi� si�, czys�usznie zrobi�, chowaj�c nó�.Jacy� ludzie przepychali si� obok niego.Odskoczy� na bok.Przed sob� ujrza� schody.Ruszy� w gór� i w tym momencie �wiat wokó� zacz�� si�przeja�nia�, nabiera� kszta�tów.Ryk oka�za� si� szumem samochodowych silników:Richard wyszed� w�a��nie z przej�cia pod Trafalgar S�uare.By� pó�ny ranek ciep�ego pa�dziernikowego dnia.Richard sta� na placu,przyciskaj�c do siebie torb� i mru��c o�lepione s�o�cem oczy.Obok niego z�oskotem przeje�d�a�y auta i czer�wone autobusy, a tury�ci rzucali gar�ciamiziarno legionom spa�sionych go��bi i robili sobie zdj�cia pod kolumn� Nelsona,po�mi�dzy dwoma wielkimi landseerowskimi lwami.Niebo mia�o barw� nieskazitelnego, idealnego b��kitu ekranu telewizora,nastrojonego na nieistniej�cy kana�.Richard poszed� przed siebie, zastanawiaj�c si�, czy jest praw�dziwy.Japo�scytury�ci ignorowali go kompletnie.Próbowa� za�gadn�� adn� dziewczyn�, jednakroze�mia�a si� tylko i odpo�wiedzia�a co� w j�zyku, który Richard uzna� zaw�oski, a który w rzeczywisto�ci by� fi�skim.Dostrzeg� dziecko nieokre�lonej p�ci, zapatrzone w go��bie i z obsceniczn�zach�anno�ci� poch�aniaj�ce czekoladowy bato-nik.Przykucn�� obok niego.� Cze�� powiedzia�.Dziecko w skupieniu ssa�o batona, nie zdradzaj�c �adnych oznak zainteresowania,jakby nie dostrzega�o w Richardzie dru�giego cz�owieka.-Hej! � w g�osie Richarda zabrzmia�a nutka desperacji.� Widzisz mnie?Dzieciaku? Hej!Z wysmarowanej czekolad� buzi spojrza�o na niego dwoje gniewnych oczu.Nagledziecko umkn�o i z ca�ej si�y pochwy�ci�o nogi najbli�szej doros�ej kobiety.- Maaaamo! Ten pan mnie zaczepia.On mnie zaczepia, mamo.Matka dzieckaodwróci�a si� gwa�townie.- Co pan sobie my�li? Czemu zaczepia pan Leslie? Takich lu�dzi powinno si�zamyka�, ot co!Richard u�miechn�� si� szeroko, rado�nie.Nawet cios ceg�� w czaszk� niesp�dzi�by z jego twarzy tego u�miechu.- Naprawd� bardzo przepraszam - rzek�, szczerz�c z�by ni�czym kot z Cheshire.A potem, �ciskaj�c torb�, pobieg� przez Trafalgar S�uare w�ród tumanówsp�oszonych, wzlatuj�cych gwa�townie go��bi.Wyj�� z portfela kart� i wsun�� do bankomatu.Maszyna rozpozna�a czterocyfrowy PIN, poradzi�a, by za�chowa� go dla siebie inie ujawnia� nikomu, i zapyta�a, czego so�bie �yczy.Richard za�yczy� sobie gotówki i otrzyma� j� w du�ej ilo�ci.Zachwycony,machn�� r�k� i zawstydziwszy si�, uda�, �e próbu�je z�apa� taksówk�.Wóz zatrzyma� si� przed nim - zatrzyma� si�! przed nim! -i Richard z radosnymu�miechem usadowi� si� na tylnym sie�dzeniu.Poda� kierowcy adres biura, a gdytamten zauwa�y�, �e szybciej by�oby pój�� tam na piechot�, Richard u�miechn��si� jeszcze szerzej i poprosi� � prawie b�aga� � kierowc�, by ze�chcia�zapozna� go ze swymi pogl�dami na temat Problemów Ruchu W Centrum, SposobówRadzenia Sobie z Przest�pcami i Dra�liwych Aktualnych Zagadnie� Politycznych.Taksówkarz uzna�, �e pasa�er �da� sobie w gard�o", i mil�cza� nad�sany przezca�e pi�� minut jazdy Strandem.Richarda to wcale nie zniech�ci�o.I tak da�kierowcy idiotycznie wyso�ki napiwek.A potem ruszy� do biura.Kiedy wszed� do budynku, poczu�, jak u�miech znika z jego twarzy.Z ka�dymkrokiem czu� coraz wi�kszy niepokój i zde�nerwowanie.A je�li nadal nie mia�pracy? Je�li widzia�y go umorusane czekolad� dzieci i taksówkarze, lecz dlakolegów z biura pozosta� niewidzialny? Je�li.Stra�nik, pan Figgis, uniós� wzrok znad pisma �Niegrzeczne NastoletnieNimfetki", które ukry� wewn�trz �Sun", i poci�gn�� g�o�no nosem.- Dzie� dobry, panie Mayhew.- Nie by�o to ciep�e �dzie� do�bry", lecz �dzie�dobry" sugeruj�ce, �e mówi�cego nie interesuje, czy witany b�dzie �y�, czyumrze ani czy w ogóle jest jaki� dzie�.- Figgis! - wykrzykn�� zachwycony Richard [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne