Ursula K. Le Guin Swiat Rocannona (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Jak szeroka? - zapyta� Yahana, który odpar� pos�pnie:.- Bardzo szeroka.Nie umiem p�ywa�, panie.- Mo�emy i�� pieszo.Ta gra� ��czy si� z g�ównym l�dem na zachodzie.Mogienpewnie b�dzie nas szuka� w tej stronie.Wiedzia�, �e powinien teraz obj��dowodzenie � Yahan zrobi� ju� wi�cej, ni� do niego nale�a�o - ale na my�l oczekaj�cej ich w�drówce przez nieznane, wrogie okolice duch w nim upad�.Yahannie spotka� nikogo, ale widzia� wydeptane �cie�ki; w tych lasach musieli �y�jacy� ludzie, co stanowi�o dodatkowe niebezpiecze�stwo.Je�li jednak chcieli, �eby Mogien ich znalaz� - o ile on sam jeszcze �y�, by�wolny i nie straci� wiatrogonów - musieli i�� na po�udnie, i to w miar�mo�liwo�ci po otwartym terenie.Mogien b�dzie ich szuka� na po�udniu, jako �eby� to g�ówny kierunek ich podró�y.- Chod�my - powiedzia� Rocannon i ruszyli w drog�.Wczesnym popo�udniemspogl�dali z grani w dó�, na szerok� zatok�, o�owianoszar� pod niskim niebem,ci�gn�cym si� na wschód i zachód tak daleko, jak si�ga� wzrok.Po�udniowy brzegwida� by�o tylko jako niewyra�n� lini� niskich, ciemnych wzgórz.Zimny wiatrwiej�cy znad cie�niny przenika� ich do szpiku ko�ci, kiedy zeszli na brzeg iruszyli wzd�u� niego na zachód.Yahan popatrzy� na chmury, wci�gn�� g�ow� wramiona i z�owró�bnym tonem oznajmi�:- B�dzie �nieg.I rzeczywi�cie �nieg zacz�� pada�, mokry, wiosenny �nieg, mieciony wiatrem,znikaj�cy równie szybko w zetkni�ciu z wilgotn� ziemi� jak z ciemnymi wodamizatoki.Kombinezon Rocannona chroni� go przed zimnem, ale g�ód i m�cz�cyniepokój dawa�y mu si� we znaki; Yahan równie� by� zm�czony i bardzozmarzni�ty.Wlekli si� dalej, bo nie pozosta�o im nic innego.Przeszli w bródstrumyk, wdrapali si� na stromy brzeg brn�c przez szorstk� traw� w zacinaj�cym�niegu i na szczycie wzniesienia stan�li twarz� w twarz z jakim� cz�owiekiem.- Huf! - parskn�� nieznajomy, przygl�daj�c im si� ze zdziwieniem i ciekawo�ci�.Widzia� bowiem dwóch m�czyzn brn�cych przez �nie�n� zamie�, z których jeden,trz�s�cy si� z zimna i z posinia�ymi ustami, ubrany by� w wystrz�pione futra, adrugi by� ca�kiem nagi.- Ha, huf! - powtórzy� obcy.By� wysokim, ko�cistym, zgarbionym m�czyzn�,brodatym, z dzikim wejrzeniem ciemnych oczu.- Ha, wy tam! - powiedzia� w mowieOlgyiorów - zamarzniecie na �mier�!- Musieli�my p�yn��.nasza �ód� zaton�a.- pospiesznie improwizowa� Yahan.- Czy masz dom i ogie�, �owco pelliunarów?- P�yn�li�cie przez cie�nin� z po�udnia?M�czyzna wygl�da� na zaniepokojonego.Yahan odpowiedzia� wymijaj�cym gestem.- Jeste�my ze wschodu.Chcieli�my kupi� futra pelliunarów, ale wszystkienasze towary pop�yn�y z wod�.- Ha, hm - mrukn�� dziki cz�owiek; nadal by� zaniepokojony, ale jegodobroduszna natura wydawa�a si� przezwyci�a� strach.- Chod�cie, mam ogie� i jedzenie - powiedzia� i odwróciwszy si� zanurkowa� wrzadki, porywisty �nieg.Id�c za nim dotarli wkrótce do chaty, usadowionej nazboczu pomi�dzy zalesion� grani� a brzegiem zatoki.Z zewn�trz i od wewn�trzwygl�da�a jak zwyczajna zimowa chata �rednich ludzi z lasów i wzgórz Angien.Yahan czu� si� w niej jak w domu.Od razu przykucn�� przy ogniu z westchnieniemprawdziwej ulgi.To uspokoi�o ich gospodarza skuteczniej ni� najbardziejpomys�owe wyja�nienia.- Dorzu� no do ognia, ch�opcze - powiedzia� i poda� Rocannonowi grubo tkanyp�aszcz, �eby go�� móg� si� czym� okry�.Zrzuciwszy swój w�asny p�aszcz, postawi� w ciep�ym popiele gliniany garnek zgulaszem i przysiad� poufale mi�dzy nimi, przewracaj�c oczami to na jednego, tona drugiego.- Zawsze pada �nieg o tej porze roku, a wkrótce b�dzie jeszcze wi�cej �niegu.Znajdzie si� dla was du�o miejsca; jest nas tu trzech tej zimy.Tamci wróc�wieczorem albo jutro, albo za jaki� czas; przeczekaj� zamie� wysoko na grani,tam gdzie poluj�.Jeste�my �owcami pelliunarów, jak to zauwa�y�e� po moichpiszcza�kach, co, ch�opcze?Dotkn�� szeregu ci�kich, drewnianych fujarek dyndaj�cych mu u pasa iwyszczerzy� z�by.Wprawdzie wygl�da� jak nieokrzesany, nierozgarni�ty dzikus,ale o jego go�cinno�ci �wiadczy�y namacalne fakty.Da� im po pe�nej miscemi�snego gulaszu, a kiedy zapad� zmrok, zaproponowa�, �eby si� po�o�yli.Rocannon nie trac�c czasu zawin�� si� w cuchn�ce futra, le��ce w k�cie dospania, i zasn�� jak dziecko.Rano nadal pada� �nieg, a �wiat by� bia�y i pozbawiony konturów.Towarzyszegospodarza jeszcze nie wrócili.- Musieli zosta� na noc w wiosce Timash, po drugiej stronie Grzbietu.- Grzbiet.to jest ta morska odnoga?- Nie, to jest cie�nina, a po drugiej stronie nie ma �adnych wsi! Grzbiet tojest ta gra�, te wzgórza nad nami.Sk�d wy w ogóle jeste�cie? Ty mówisz prawietak samo jak ludzie st�d, ale twój wuj - nie.Yahan rzuci� przepraszaj�ce spojrzenie Rocannonowi, który dot�d nie wiedzia�,�e kiedy spa�, przyby� mu siostrzeniec.- Och.on jest z Rubie�y; oni tam mówi� inaczej.My równie� nazywamy t� wod�cie�nin�.Dobrze by by�o znale�� kogo�, kto ma �ódk�, �eby nas przewie�� nadrug� stron�.- Chcecie jecha� na po�udnie?- Có�, teraz, kiedy wszystkie nasze towary przepad�y, stali�my si� �ebrakami.Musimy wraca� do domu.- Jest �ódka na brzegu, kawa�ek drogi st�d.Kiedy si� przeja�ni, zobaczymy, codalej.Powiem ci, ch�opcze, �e kiedy tak spokojnie mówisz o podró�y napo�udnie, krew si� we mnie �cina.�aden cz�owiek nie mieszka mi�dzy cie�nin� awielkimi górami, nigdy o czym� takim nie s�ysza�em.Chyba �e masz na my�litych, o których si� nie mówi.A to s� tylko stare opowie�ci.Sk�d wiadomo, czytam w ogóle s� jakie� góry? By�em tam, po drugiej stronie cie�niny - niewieluludzi mog�oby ci to powiedzie�.By�em tam.Polowa�em na wzgórzach.Jest tammnóstwo pelliunarów, w pobli�u wody.Ale nie ma �adnych osad.�adnych ludzi.Nikogo.I nie chcia�bym zosta� tam na noc.- My tylko pójdziemy po�udniowym brzegiem na wschód - odpar� Yahan oboj�tnymtonem, ale wygl�da� na zmieszanego; z ka�dym pytaniem zmuszony by� ucieka� si�do coraz bardziej skomplikowanych k�amstw.Ale jego pierwsze, instynktowne k�amstwo okaza�o si� s�uszne, kiedy Piai,gospodarz, zmieni� temat.- Przynajmniej nie przyp�yn�li�cie z pó�nocy! - rzuci�, ostrz�c na ose�ce swójd�ugi nó� z kling� w kszta�cie li�cia.- Nie ma �adnych ludzi za cie�nin�, a zamorzem �yj� tylko n�dzne kreatury, co to s�u�� ó�tog�owym jak niewolnicy.Czytwoi ludzie o nich nie s�yszeli? Za morzem, w pó�nocnej krainie jest rasa ludziz �ó�tymi g�owami.To prawda.Powiadaj�, �e ci ludzie mieszkaj� w domachwysokich jak drzewa, nosz� miecze ze srebra i je�d�� na grzbietach wiatrogonów!Uwierz� w to, jak to zobacz�.Za futra wiatrogonów dostaje si� dobr� cen� nawybrze�u, ale na te bestie niebezpiecznie jest nawet polowa�, a co dopierooswaja� je i na nich je�dzi�.Nie mo�na wierzy� we wszystkie bajki, jakieludzie opowiadaj�.Zarabiam dosy� na futrach pelliunarów.Mog� je przywo�a� wka�dej chwili.Pos�uchaj!Przytkn�� fujarki do swoich w�ochatych ust i dmuchn��, najpierw bardzoleciutko, ledwie s�yszalna, nie�mia�a skarga, która wzbiera�a i opada�a,uderza�a i za�amywa�a si� w pó� d�wi�ku, wznosz�c si� w niemal melodyjnejfrazie, brzmi�cej jak krzyk dzikiej bestii.Rocannonowi mróz przeszed� poplecach: s�ysza� ju� t� melodi� w lasach Hallan.Yahan, który by� szkolony namy�liwego, wyszczerzy� z�by w podnieceniu i krzykn�� jak na widok zdobyczy:- �piewaj! �piewaj! nadlatuje!Przez reszt� popo�udnia on i Piai opowiadali sobie my�liwskie historyjki.Wiatrucich�, ale �nieg pada� wci��, cicho i spokojnie.Nast�pnego dnia o �wicie niebo by�o czyste [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne