[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pewien¿ydowski podró¿nik, pos³yszawszy ich odmawiaj¹cych pierwszy wers tej modlitwy,rozpozna³ w nich ¯ydów i pomóg³ im nawi¹zaæ kontakt z szersz¹ spo³e­cznoœci¹¿ydowsk¹.Szmini Aceret [aszk.Szmini Aceres] ( hebr., “ósmy dzieñ zgromadzenia") -œwiêto przypa­daj¹ce na ósmy dzieñ —> Sukot.Traktuje siê je jak osobne œwiêto,podczas którego zaprze­stawano typowych dla Sukot praktyk, np.mie­szkania wsza³asach czy potrz¹sania czterema gatunkami.G³Ã³wn¹ treœci¹ Szmini Aceret s¹obchody zakoñczenia cyklu czytania Tory i po­nownego rozpoczêcia KsiêgiRodzaju, nazy­wane —> Simchat Tora.szmita (hebr., “rok szabatowy") - uprawa ziemi stanowi¹cej w³asnoœæ ¯ydów jestw Izraelu zabroniona podczas roku szabatowego, czyli pod koniec ka¿dego cyklusiedmiu lat, a tak¿e w —> roku jubileuszowym po siedmiu takich cyklach (Wj 23;Kp³ 25; Pwt 15).Wolno zbie­raæ p³ody pól, winnic i sadów do natychmia­stowegospo¿ycia, lecz nie urz¹dza siê ¿niw;plony nale¿y traktowaæ jako œwiête i dopusz­czaæ do nich zarówno biednych, jaki zwierzêta.Pod koniec szmity d³ugi zostaj¹ darowane, a —>Hillel wprowadzi³ w I w.n.e.specjalny doku­ment, zwany prozbulem,gwarantuj¹cy zwrot po¿yczek, tak by ubodzy mieli je u kogo zaci¹gaæ nawet tu¿przed rokiem szabatowym.Zarz¹dzenia te nios³y religijne przes³anie, ¿e ziemiai obrót towarami przynale¿¹ do Boga, a nie cz³owieka, przed Bogiem zaœ wszyscycz³onkowie wspólnoty, ³¹cznie z d³u¿nikami i bezrolnymi, s¹ równi.Kar¹ zanieprzestrze­ganie roku szabatowego by³o wygnanie z kraju.Prawo to nadalobowi¹zuje jako rozporz¹dzenie rabiniczne, we wspó³czesnym pañstwie Izraelziemiê sprzedaje siê wiêc Arabowi, by mo¿na j¹ by³o uprawiaæ jako formalnienie¿ydowsk¹.Niektóre religijne osady, nie chc¹c uciekaæ siê do tejkontrowersyjnej sprzeda¿y, wprowadzi³y hydroponikê, czyli uprawê roœlin, którejpod­staw¹ jest woda, a nie ziemia.Zob.te¿ dzie­siêcina; Kook, Abraham Izaak;szmitot.szmitot (hebr., “okresy szabatowe") - kosmi­czne cykle ró¿nych wp³ywówduchowych, w zasiêg których dostaje siê œwiat.Koncepcja t¹ przenosi nap³aszczyznê historyczn¹ rolniczy cykl —> szmita, w którym co siedem lat ziemiaw Izraelu le¿y od³ogiem.Zal¹¿ek doktryny szmitot mo¿na odnaleŸæ w Talmudzie wroz­wa¿aniach na temat daty ery mesjañskiej.Po­wiada siê tam, ¿e œwiatprzetrwa 6000 lat, z czego pierwsze dwa tysi¹ce up³yn¹ pod zna­kiem chaosu,nastêpne dwa pod panowaniem Tory, a w ci¹gu ostatnich dwóch nadejdzie Mesjasz.Po nich nast¹pi tysi¹c lat odpoczynku.Kabalistyczne wersje tej idei zak³adaj¹,¿e œwiat znajduje siê we w³adaniu ka¿dej z siedmiu ni¿szych sfirot przez okres(szmitê) siedmiu tysiêcy lat, którego czêœæ koñcowa up³ywa œwiatu naodpoczynku.Po przeminiêciu sied­miu takich cykli nastaje era jubileuszowa, poktórej ca³y proces zaczyna siê na nowo.Ka¿da szmita niesie nowe objawienieTory, tej samej, lecz odczytywanej za ka¿dym razem inaczej.Nasza obecnaszmita, obfituj¹ca w przykazania i ograniczenia, to okres s¹du.W Torze brakujejakiejœ litery alfabetu hebrajskiego, mo¿e za­ginê³a nawet ca³a jedna ksiêga.Poprzednia szmita ³aski nie zna³a takich obostrzeñ, a w nastêpnej zanikn¹ z³esk³onnoœci cz³owieka.Doktryna szmitot nie znalaz³a uznania Zoharu ani kabatyluriañskiej, poniewa¿ idea zmien-270noœci Tory w wymiarze czasowym zanadto przystawa³a do interpretacjiantynomiañskiej.szmone esre zob.AmidaSzmuel Buch (jid., “Ksiêga Samuela") - epicki poemat rymowany, wzorowany naœredniowie­cznych balladach niemieckich, opowiadaj¹cy o proroku Samuelu, króluSaulu i królu Da­widzie.Powsta³ w XV w.i jest pierwszym wa¿nym dzie³emepickim w —> jidysz.Odtwa­rza historie z Biblii w naœwietleniu midraszy ilegend talmudycznych, z opisami scen bitew­nych i bohaterskich wyczynów.KrólaDawida odmalowuje w tonie pe³nym zachwytu, retu-szuj¹c s³aboœci i wystêpkiprzypisywane mu przez Bibliê.Ksi¹¿ka zyska³a wielk¹ popular­noœæ i wywar³aznaczny wp³yw na rozwój literatury jidysz.Fragmenty Szmuel Buch œpie­wano naspecjaln¹ melodiê.sznej luchot ha-brit zob.Tablice DekaloguSzneur Zalman z L¹dów (1747-1813) - przy­wódca chasydzki, za³o¿yciel Chabadu(—> Lu-bawicz), jednego z od³amów chasydyzmu.Ma­j¹c osiemnaœcie lat SzneurZalman uda³ siê do Dow Bera z Miêdzyrzeca po naukê, jak s³u¿yæ Bogu.Z czasemsta³ siê jedn¹ z czo³owych postaci chasydyzmu na Bia³orusi.Od innych,emocjonalnie nastawionych cadyków, zw³asz­cza polskich, ró¿ni³o go niecobardziej intele­ktualne podejœcie do religii.Uwa¿a³, ¿e cha­sydzka religijnoœæpowinna polegaæ przede wszystkim na kontemplacji Bo¿ej wielkoœci, choæ zachêca³te¿ swych uczniów do tañca i œpiewu.Sam mia³ zwyczaj modliæ siê eksta­tycznie,z biciem g³ow¹ o mur, nie zwa¿aj¹c na œciekaj¹c¹ krew.Swoje oddanie Boguwy­razi³ powiedzeniem: “Nie chcê Twego ¿ycia pozagrobowego ani Twego Raju -chcê tylko Ciebie".W 1796 opublikowa³ dzie³o Tanja, w którym t³umaczy³, jakrozum powinien rz¹­dziæ sercem, a medytacja uwznioœlaæ niskie instynktycz³owieka.Uwypukla³ te¿ ró¿nicê miêdzy posiadaj¹cymi bosk¹ duszê ¯ydami agojami, którym dana jest tylko dusza zwie­rzêca.Od tamtego czasu ksi¹¿ka sta³asiê po­zycj¹ klasyczn¹, przedmiotem codziennych stu­diów zwolenników Chabadu.Chc¹c doprowa­dziæ do uniewa¿nienia ekskomuniki (cheremu) chasydyzmu,og³oszonej przez Eliasza Gaona z Wilna, Szneur Zalman wybra³ siê do Wilna zzamiarem przekonania go do zmiany zdania.Eliasz jednak nie przyj¹³ nawetchasydzkiego goœcia, owe pokojowe posuniêcia spe³z³y wiêc na niczym.Mitnagdim,przeciwników chasy­dyzmu, ogromnie wzburzy³o zachowanie ucz­niów Szneura,raduj¹cych siê na wieœæ o œmierci Wileñskiego Gaona.Wskutek donosów SzneurZalman zosta³ dwukrotnie aresztowany i prze­s³uchany przez w³adze carskie, leczœledztwo nic nie wykaza³o.Stanowisko przywódcy Cha­badu obejmowali po nimuzdolnieni uczeni i mistycy, lecz jedyny syn zbuntowa³ siê prze­ciw ¿ydowskiejtradycji, odrzucaj¹c religiê i pogr¹¿aj¹c siê w pijañstwie.Rozesz³y siê nawetpog³oski o jego przejœciu na chrzeœcijañstwo.Zob.te¿ mikrografia.sznorer (jid., “¿ebrak") - sposób bycia profe­sjonalnego sznorera polega namanipulowaniu potencjalnymi ofiarodawcami przez granie na ich ³atwowiernoœci ilitoœci.Ka¿da ¿ydowska osada, nawet najmniejsza, mia³a swoich szno-rerów,którym dziêki umiejêtnemu pos³ugiwa­niu siê chucp¹ udawa³o siê prze¿yæ nawet wnajbardziej zubo¿a³ych —> sztet³.Przyk³ado­wo, jeœli sta³y ofiarodawcat³umaczy³ miejsco­wemu sznorerowi, ¿e bêdzie musia³ ograniczyæ swoje datki,poniewa¿ wydaje córkê za m¹¿ i przyrzek³ ³o¿yæ na utrzymanie ziêcia, sznorermóg³ odpowiedzieæ: “Ale dlaczego z moich pieniêdzy?" Uznani za nieod³¹cznyelement gminy sznorerzy wêdrowali od domu do domu, posilaj¹c siê w nich, ¿yj¹cdziêki sprytowi i obna¿aj¹c pró¿noœæ innych [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • orla.opx.pl