[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bli¿ej zagadnienie to omawia F.Gettings, The Secret Zodiac: thehidden art inmediaeval astrology, 1979.wci¹¿ korzystali z dorobku tradycji arabskiej.Równie¿ wspó³czeœni astrolo-gowie korzystaj¹ w du¿ym stopniu z przejêtego przez œredniowiecznychuczonych dorobku astrologii arabskiej, zamkniêtego w ich atsrolabiach.Wœród trzech odnalezionych ostatnio ksi¹g stanowi¹cych w³asnoœæ Nostrada-musa - czego dowodzi jego exlibris - znajduje siê tak¿e praca Alkabitiusa.Pod tym ³aciñskim imieniem ukrywa siê ¿yj¹cy w X wieku arabskiastrolog Al Kabisi, któremu - obok Ptolemeusza - poœwiêci³ wiele uwagitak¿e Chaucer.Pisma Alkabitiusa cieszy³y siê w szesnastowiecznej Europiedu¿ym powodzeniem.Turrelowi nadano nawet - pragn¹c podkreœliæ jegodokonania - przydomek "nowego Alkabitiusa".Turrel musia³ zapewne byæzadowolony z tego porównania.Sam ceni³ niezwykle wysoko Alkabitiusa,w 1520 roku wyda³ nawet jedno z jego dzie³, uzupe³nione w³asnymi komen-tarzami.Wa¿na praca Oronce'a Finego*, poœwiêcona almanachom, zawiera³a tak¿etraktat Alkabitiusa o koniunkcjach (zw³aszcza koniunkcjach planet górnych,którym przypada³o wa¿ne miejsce w arabskiej sztuce przepowiadania przy-sz³oœci).Jak mo¿na wnosiæ z umieszczonego na egzemplarzu tej ksi¹¿ki exlibrisu, znalaz³a siê ona w posiadaniu Nostradamusa stosunkowo póŸno i niewywar³a bezpoœredniego wp³ywu na jego prace nad czterowierszami.Jejobecnoœæ w ksiêgozbiorze Nostradamusa dowodzi jednak zwi¹zków wizjone-ra z Salon z astrologi¹ arabsk¹ i jego zainteresowania koniunkcjami górnychplanet.W XVI wieku kr¹¿y³o wiele ksi¹¿ek zawieraj¹cych przepowiednie i pro-roctwa nie zwi¹zane z astrologi¹, odwo³uj¹ce siê jednak do staro¿ytnej trady-cji przepowiadania przysz³oœci.Jednym z wczeœniejszych pism profetycz-nych, w których wspomina siê Nostradamusa, jest dzie³o jego ucznia Chavig-ny'ego.W 1603 roku wyda³ on zbiór przepowiedni wieszcz¹cych upadekimperium tureckiego, zatytu³owany Pleiades, w którym w sposób przypadko-wy zmiesza³ ze sob¹ proroctwa dotycz¹ce ró¿nych wydarzeñ, w tym tak¿eupadku chrzeœcijañstwa, i odniós³ je do dziejów pañstwa osmañskiego.W swojej pracy Chavigny przytacza³ przepowiednie, w których odczyty-* Oronce Fine, znany przewa¿nie pod zlatynizowan¹ form¹ swojego nazwiskaOrontiusFinaeus, urodzi³ siê w 1494 roku i nale¿a³ do najbardziej znacz¹cychfrancuskich astrologówXVI wieku.W m³odoœci spêdzi³ kilka lat w wiêzieniu z powodu swoichastrologicznychprzepowiedni, jednak w wieku 36 lat otrzyma³ stanowisko królewskiego profesoramatema-tyki.W dalszej czêœci pracy bêdziemy jeszcze mówiæ o dzie³ach Finego i jegozwi¹zkach zeszko³¹ w Beauvais.wa³ zapowiedŸ bliskiego zwyciêstwa Francji i upadku Turcji.Jak wyjaœni³ wewstêpie, podj¹³ w swym dziele nie tylko próbê wyjaœnienia zebranych w nimprzepowiedni, lecz równie¿ odniesienia ich do proroctw Nostradamusa.Nie-stety, w niewielkim jedynie stopniu dotrzyma³ obietnicy, chocia¿ pewne frag-menty jego opisów przysz³ych wydarzeñ zosta³y zapo¿yczone z czterowier-szy Nostradamusa.Równie¿ przejête przez niego przepowiednie FrancoisLiberatiego oparte by³y na tych samych astrologicznych koncepcjach obrotówtrygonów~, do których odwo³ywa³ siê Nostradamus w swoich czterowier-szach.Na podstawie lektury dzie³a Liberatiego Chavigny doszed³ do wniosku, ¿ew latach 1583-1782 monarchia francuska bêdzie prze¿ywa³a rozkwit.Islamutrzyma siê tylko do roku 1980.Za³amie siê cesarstwo rzymskie.Wydarze-niom tym bêd¹ towarzyszyæ silne trzêsienia ziemi (tremblemens de terre, jaknapisa³ w stylu przypominaj¹cym styl Nostradamusa), ró¿ne dziwne zjawiskai komety, upadek monarchii, praw i obyczajów.Popularnoœæ, jak¹ cieszy³y siê w XVI wieku podobne przepowiednie, mo¿ebudziæ obecnie zdziwienie.W wieku XX mówi siê o cyklach ekonomicznych,podatkowych, cyklach ¿ycia, pokoju i wojny czy nawet cyklach okreœlanychprzez zjawiska astronomiczne, takich jak efekt Takaty czy cykle Kolisko, aleludzie stracili wiarê w bezpoœredni wp³yw kosmosu na wydarzenia historycz-ne i w to, ¿e sam wszechœwiat jest w pewien sposób ¿yw¹ istot¹.Wiêkszoœæz nas nie widzi w historii narzêdzia Opatrznoœci.Jednak¿e pod koniec œre-dniowiecza powszechne by³o przekonanie o poddaniu biegu historii woli istotpozaziemskich - anio³Ã³w, archanio³Ã³w i archai (w przybli¿eniu: "najstar-szych")
[ Pobierz całość w formacie PDF ]