[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wczuj siê w byt drzewa.W podobny sposób mo¿esz wczuæ siê w byty innych istnieñ czy przedmiotówmaterii nieo¿ywionej.Wizualizacja realnych zdarzeñPowinieneœ siê tak¿e nauczyæ wizualizacji zdarzeñ; obrazy zdarzeñ robi¹ napodœwiadomoœci o wiele wiêksze wra¿enie ni¿ obrazy nieruchome.Umiejêtnoœæ wizualizacji zdarzeñ mo¿na œwietnie rozwin¹æ, dokonuj¹c codziennieprzegl¹du tego, co siê wydarzy³o w ci¹gu dnia.Poza tym dobrze jest wieczoremzastanowiæ siê nad wydarzeniami mijaj¹cego dnia i potem ju¿ w wyobraŸniskorygowaæ to, co nam siê nie podoba³o, co chêtnie zmienilibyœmy w naszymzachowaniu.Przegl¹d wydarzeñ jest sprawdzonym sposobem rozwijania umiejêtnoœciwizualizacyjnych, gdy¿ wszystko, co prze¿ywamy w wyobraŸni, zdarzy³o siê namnaprawdê.Wróæ w wyobraŸni do pocz¹tku dnia! Odczuj poranek wszystkimi zmys³ami! Jakieby³y twoje doznania zaraz po przebudzeniu? Przypomnij sobie ciep³o ³Ã³¿ka,us³ysz dzwonek budzika albo ton g³osu budz¹cej ciê osoby.Zobacz siebie, jak wstajesz z ³Ã³¿ka.Poczuj dywan pod nagimi stopami albomiêkkie podeszwyTwoich domowych pantofli.Przypomnij sobie zapach myd³a i smak œniadania.W ten sposób mo¿esz jeszcze raz prze¿yæ ka¿d¹ sekundê poranka, i to bezwiêkszego trudu, poniewa¿ wszystkie potrzebne informacje s¹ ju¿ w twojejpamiêci, musisz je tylko wywo³aæ.Wyobra¿anie zdarzeñ wymyœlonychNastêpnym æwiczeniem z tej serii bêdzie nauczenie siê wyobra¿ania sobiezdarzeñ, których nie prze¿y³eœ.WyobraŸ sobie, ¿e witasz siê z nieznajomym.Zobacz siebie, jak wyci¹gasz doniego rêkê, ujmujesz jego d³oñ, wypowiadasz kilka ¿yczliwych s³Ã³w.Jak wygl¹daów nieznajomy? Czy ma na sobie garnitur,czy mo¿e ciê odpycha swoim zapachem? Wewnêtrznym okiem zbadaj ka¿dy szczegó³tego obrazu.Patrz na tê scenê tak, jakbyœ ogl¹da³ ciekawy film, w którym ty sam graszjedn¹ z g³Ã³wnych ról.Czy zobaczy³eœ wszystko jasno i wyraŸnie, czy mo¿e jakieœdetale pozosta³y zamazane?Pamiêtaj, ¿e wszystkie te æwiczenia wykonujesz po to, abyœ potrafi³ przesy³aæswojej podœwiadomoœci jasne i wyraŸne obrazy swych pragnieñ.Jeœli nie nauczyszsiê „tworzenia” w wyobraŸni takich obrazów, nie mo¿esz siê spodziewaæ , ¿esprawy, na których, ci zale¿y, potocz¹ siê tak, jakbyœ chcia³.Wyobra¿anie wartoœci abstrakcyjnychJeœli zmierzasz do wielkiego celu, nie mo¿esz pomin¹æ elementu tak wa¿nego, jaknabycie umiejêtnoœci wyobra¿ania sobie pojêæ abstrakcyjnych.Od ciebie zale¿y,jakimi obrazami siê pos³u¿ysz, nie ma tu ¿adnych regu³ ani przepisów.Wa¿nejest jedynie, aby wizja danego abstrakcyjnego pojêcia by³a klarowna,zrozumia³a, najlepsza, jak¹ mo¿esz stworzyæ.Twoja podœwiadomoœæ nie mo¿e mieæw¹tpliwoœci co do jej znaczenia, musi odczytaæ j¹ jednoznacznie.Jeœli chcesz przes³aæ podœwiadomoœci twoje wyobra¿enie pojêcia „mi³oœæ”,stworzony przez ciebie obraz musi byæ przepe³niony uczuciem mi³oœci do kogoœlub czegoœ.Dziêki temu bêdziesz potem umia³ przekazaæ podœwiadomoœci pe³enradoœci i szczêœcia obraz zrealizowanego celu.Mo¿esz æwiczyæ wyobra¿anietakich pojêæ, jak „spokój”, „cisza”, „odwaga”.Byæ mo¿e spokój czy ciszakojarz¹ ci siê z zalan¹ s³oñcem polan¹ w œrodku lasu, a kiedy pomyœlisz oodwadze, widzisz przed sob¹ spadochroniarza.Sam wybierzesz najbardziejprzekonuj¹ce obrazy, wa¿ne jest, by twoja podœwiadomoœæ odebra³a jejednoznacznie.Mo¿e jedno z wymienionych ni¿ej pojêæ oka¿e siê pomocne przy tworzeniu obrazutwojego celu.Dla samego treningu wyobraŸni spróbuj znaleŸæ dla ka¿dego z nichjakiœ symboliczny obraz i nasyæ go odpowiednim uczuciem.Oto moje propozycje doæwiczeñ: wolnoœæ, harmonia, si³a, zdrowie, ¿ycie, radoœæ odwaga, wiernoœæ,poczucie bezpieczeñstwa, szczêœcie, praca, zaufanie, cierpliwoœæ, opanowanie,sprawnoœæ intelektualna lub fizyczna, poznanie, tolerancja, dobroæ, m¹droœæ,piêkno.Oczywiœcie mo¿esz uzupe³niæ tê listê w³asnymi propozycjami!Odczuj upragnion¹ sytuacjê wszystkimi zmys³amiNauczy³eœ siê tworzyæ, to znaczy widzieæ w wyobraŸni obraz celu, teraz przysz³akolej na zaktywizowanie w wyobraŸni wszystkich pozosta³ych zmys³Ã³w: dotyku,powonienia, smaku i s³uchu.Spróbuj zatem prze¿yæ wyobra¿on¹ sytuacjê w sposóbtak intensywny, jakby wszystko dzia³o siê faktycznie na planie fizycznym.Prze¿yj radoœæ spe³nienia! Masz ju¿ upragniony samochód albo dom, a jakimmarzy³eœ! Ujrzyj siebie w nowej funkcji w twoim miejscu pracy.Co czujesz,piastuj¹c stanowisko, na którym tak bardzo ci zale¿a³o? Ogarnij sytuacjêwszystkimi zmys³ami, to wszystko dzieje siê naprawdê, twój cel zosta³zrealizowany!Sugestywnoœæ wyobra¿onego obrazu i intensywnoœæ prze¿ywanych uczuæ s¹szczególnie wa¿ne, kiedy chcesz zastosowaæ trening w celu odzyskania zdrowia.Musisz przy tym pamiêtaæ, ¿e nie wolno ci wyobra¿aæ sobie, i¿ dopiero zaczynaszodzyskiwaæ zdrowie, a objawy choroby i ból stopniowo znikaj¹.Musisz ujrzeæsiebie ju¿ w pe³ni zdrowia.Mo¿esz sobie, na przyk³ad, wyobraziæ, ¿e za¿ywaszk¹pieli w morzu albo pe³en si³y i zapa³u uprawiasz jakiœ sport.Odczujwdziêcznoœæ, przecie¿ odzyska³eœ zdrowie! Nie przywo³uj w wyobraŸni swojejchoroby nawet w fazie koñcowej, gdy zaczê³a ustêpowaæ.Kieruj¹c uwagê i energiêna niepo¿¹dany stan, móg³byœ go tylko utrwaliæ.Obrazy ¿yczeñ, jakie kreujesz w wyobraŸni, mog¹ mieæ postaæ pozytywn¹ lubnegatywn¹.Przypuœæmy, ¿e matka pragnie, aby jej dziecko wyzdrowia³o, pe³naobaw o jego stan, oczami wyobraŸni widzi je ju¿ le¿¹ce w szpitalu, chocia¿absolutnie sobie tego nie ¿yczy.Podœwiadomoœæ matki zarejestruje obrazsytuacji niepo¿¹danej.Kiedy natomiast z nadziej¹ i wiar¹ pomyœli o tym, jak tobêdzie cudownie, gdy dziecko wyzdrowieje i razem pójd¹ bawiæ siê na ³¹ce,powstanie obraz afirmuj¹cy jej pragnienie.Oba obrazy – tak¿e ten negatywny,gdy matka ogl¹da dziecko w szpitalu, czego przecie¿ ca³ym sercem pragnieunikn¹æ – bêd¹ d¹¿yæ do urzeczywistnienia.Zwyciê¿y bardziej przekonuj¹cy, azazwyczaj jest to ten negatywny.Si³a negacji spowoduje, ¿e niepo¿¹dany stanjeszczesiê pog³êbi, poniewa¿ podœwiadomoœæ nie zrozumie, ¿e tak naprawdê jest to stanniechciany.Bêdzie pod wra¿eniem negacji, przyjmie j¹ i zrobi wszystko, ¿ebysiê urzeczywistni³a.Umys³ podœwiadomy bowiem zawsze pracuje na rzeczsilniejszego wra¿enia, urzeczywistnia obraz, który wry³ mu siê w pamiêæ,zostawi³ niezatarty œlad.Mo¿e siê zdarzyæ, ¿e podœwiadomoœæ bêdzie siê opieraæ próbom wspó³pracy.Napocz¹tku to rzecz normalna.Jeœli przez lata nie okazywaliœmy jejzainteresowania, to znaczy pozostawialiœmy bez kontroli, pozwalaj¹c, by samadecydowa³a, jakie wra¿enia, myœli, uczucia i doœwiadczenia ma zapamiêtaæ, niedziwmy siê teraz, ¿e wzbrania siê przed przyjêciem „narzucanych” jej naglewyobra¿eñ i ¿yczeñ.W takim przypadku musimy rozpocz¹æ wspó³pracê z nasz¹podœwiadomoœci¹ od tzw.wyobra¿eñ pulsuj¹cych.Twoja podœwiadomoœæ, podobna do krn¹brnego dziecka, musi siê przyzwyczaiæ, ¿eto ty decydujesz, w przeciwnym razie up³ynie du¿o czasu, zanim zaakceptujeobraz twojego ¿yczenia i zacznie dzia³aæ w kierunku jego urzeczywistnienia.Napocz¹tku wiêc wizualizuj swój cel przez dwie, trzy sekundy, nastêpnie porzuæobraz celu, po czym wróæ doñ po kilku sekundach.Jeœli bêdziesz trzymaæ siêtakiego rytmu, ³atwiej zwrócisz uwagê podœwiadomoœci, a jej zaintreresowaniebêdzie trwalsz.Nie dzia³aj pochopnie, nie próbuj niczego przyspieszaæ, w koñcu jesteœ zdanyna pomoc swego podœwiadomego umys³u [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • orla.opx.pl