J.R.R. Tolkien Silmarillion (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Turgon bowiem ogromnie polubi�synów Galdora, prowadzi� z nimi d�u�gie rozmowy i pragn�� ich zatrzyma� wGondolinie z mi�o�ci, a nie tylko dlatego, �e wed�ug prawa �adnemucudzoziemcowi, elfowi czy cz�owiekowi, który znalaz� drog� do tajemnegokró�lestwa i ogl�da� gród, nie wolno by�o opu�ci� Gondolionu, do�póki król samnie otworzy granic i nie wyprowadzi swego ludu z ukrycia.Lecz Huor i Hurin t�sknili do swoich i pragn�li uczestniczy� w ich walkach iniedolach.Tote� Hurin rzek� do Turgona:- Królu, zwa�, �e jeste�my lud�mi �miertelnymi, nie za� Eldarami, zdolnymiznie�� wieki oczekiwania na bitw� z wrogami, która ma si� odby� w jakiej�odleg�ej przysz�o�ci: nasze dni s� policzone, a nadzieje i si�y szybko wi�dn�.Zreszt� nie odkryli��my drogi do Gondolinu, nie wiemy nawet dok�adnie, gdziesi� ten gród znajduje, bo zostali�my przyniesieni tutaj wyl�knieni ioszo�omieni powietrznym szlakiem, z oczyma mi�osiernie za�s�oni�tymi.Turgon przychyli� si� wreszcie do ich pro�by i powiedzia�:- Je�eli Thorondor si� zgodzi, opu�cicie ten kraj tym samym sposobem, jakim tuprzybyli�cie.Smutno mi rozstawa� si� z wa�mi, ale ufam, �e wkrótce - wedlerachuby czasu Eldarów - spo�tkamy si� znowu.Ale Maeglin, siostrzeniec króla, maj�cy wielk� w�adz� w Gon�dolinie, wcale si�nie martwi�, �e ci dwaj obcy m�odzie�cy odej�d�, zazdro�ci� im �ask Turgona, apoza tym w ogóle nie lubi� ro�dzaju ludzkiego.Rzek� wi�c do Hurina:- Nie doceniacie przywileju, jakiego warn król udziela.Pra�wo te� by�o dawniejsurowsze ni� dzi�, niegdy� nie dano by wam wyboru, musieliby�cie pozosta� tutajdo ko�ca �ycia.Na to Hurin rzek�:- Król zaprawd� okaza� nam wielk� �ask�, je�li wszak�e to�bie nie wystarczanasze s�owo, gotowi jeste�my przysi�c.I bracia przysi�gli, �e nikomu nie wyjawi� planów Turgona ani tego, co widzielii s�yszeli w tajemnym królestwie.Potem po��egnali si� z Eldarami, a or�yunios�y ich noc� nad górami i przed �witem spu�ci�y na ziemi� w Dor-lominie.Rado�� z ich powrotu by�a wielka, bo nadchodzi�y poprzednio wie�ci z Brethilu,�e sy�nowie Galdora zagin�li bez �ladu; m�odzie�cy jednak nawet ojcu niechcieli wyjawi�, gdzie przebywali, powiedzieli tylko, �e ich or�y wyratowa�y napustkowiach i przenios�y do rodzinnego kra�ju.Wówczas Galdor rzek�:- Nie sp�dzili�cie chyba ca�ego roku na pustkowiach? A mo��e or�y go�ci�y was wswoich górskich gniazdach? Sk�d wzi�a si� �ywno�� dla was i pi�kne stroje, bowygl�dacie jak ksi��ta, a nie jak dwaj w�ócz�dzy z puszczy.Hurin odpar� ojcu:- Ciesz si�, �e wrócili�my, i wiedz, �e pozwolono nam na to jedynie podpiecz�ci� tajemnicy!Galdor nie nalega� d�u�ej, lecz podobnie jak wielu ludzi w Dor-lominie domy�la�si� prawdy, a z czasem wiadomo�ci o dziwnych przygodach Huora i Hurina dosz�yte� do uszu s�ug Morgotha.Gdy Turgon dowiedzia� si�, �e Angband nie jest ju� zamkni�ty w obl�eniu,postanowi� za �adn� cen� nie wyprowadza� swo�ich wojsk do walki, s�dzi� bowiem,�e Gondolin jest bezpieczny i �e nie dojrza� jeszcze czas, aby ujawni� ukrytekrólestwo.Ale by� te� przekonany, �e koniec Obl�enia jest pocz�tkiem upadkuNoldorów - nieuchronnego, je�li nie nadejdzie jaka� pot�na pomoc.Wys�a� wi�ctajemnie oddzia�y Gondolindrimów do uj��cia Sirionu i na wysp� Balar.Spe�niaj�c rozkazy króla, elfowie zbudowali tam statki i po�eglowali nanajdalszy Zachód, aby odszuka� Valinor i wyprosi� u Valarów przebaczenie ipomoc; mieli nadziej�, �e ptaki morskie stan� si� dla nich przewodnika�mi.Alemorze by�o ogromne i burzliwe; os�oni�te cieniem i mo�c� czarów, a Valinorzakryty przed ich oczyma.�aden wi�c z wy�s�anników Turgona nie dop�yn�� dozachodniego brzegu, wielu zgin�o w drodze, nieliczni tylko wrócili z tejwyprawy, a tym�czasem przybli�a�a si� dla Gondolinu godzina zag�ady.S�uchy o tych poczynaniach dotar�y do Morgotha i zaniepo�koi�y go w�ródtryumfów.Bardzo chcia� zdoby� informacje o Felagundzie i Turgonie, wiedzia�bowiem, �e �yj�, chocia� znikn�li mu z oczu, i obawia� si�, �e mog� jeszczeprzeciwstawi� si� jego planom.Nargothorond zna� z nazwy, lecz nie zdo�a� odkry�, gdzie si� ta twierdzaznajduje i jak� si�� rozporz�dza; o Gondolinie za� nic nie wiedzia�, a my�l oTurgonie tym bardziej m�ci�a jego spokój.Rozes�a� jeszcze wi�cej szpiegów po Beleriandzie, lecz g�ówn� armi� orkówwycofa� stamt�d do Angbandu, zrozumia� bowiem, �e musi zgromadzi� nowe si�y,zanim stoczy ostateczn� zwyci�sk� walk�.Nie doceni� m�stwa Noldorów i bojowejwarto�ci sprzy�mierzonych z nimi ludzi.Wprawdzie Dagor Bragollach przynio�s�amu wielkie zwyci�stwo, a w latach, które nast�pi�y po tej bi�twie, wyrz�dzi�dotkliwe szkody przeciwnikom, lecz sam poniós� nie mniejsze straty; mia� w swymr�ku Dorthonion i Prze�om Sirionu, lecz Eldarowie otrz�sn�li si� z os�upieniapo niespodziewa�nej kl�sce i zacz�li stopniowo odzyskiwa� utracony teren.Takwi�c po�udniowa cz�� Beleriandu zazna�a znów kilku lat pozornego pokoju, leczku�nie Angbandu hucza�y od pracy.W siedem lat po Czwartej Bitwie Morgoth ponowi� napa��, rzu�caj�c pot�n� armi�na Hithlum.Walki na prze��czach Gór Cienia by�y krwawe, a w obronie obl�onejfortecy Eithel Sirion poleg� od nieprzyjacielskiej strza�y Galdor Wysmuk�y,w�adza Dor-lominu; broni� twierdzy Najwy�szego Króla Noldorów, Fingona, i pad�na rym samym miejscu, na którym kilka lat przedtem zgin�� jego ojciec, HadorLorindol.Hurin, syn Galdora, ledwie osi�gn�� wte�dy wiek m�ski, lecz odznacza�si� niezwyk�� si�� zarówno cia�a, jak ducha.Wyp�dzi� orków z Ered Wethrin,zadaj�c im wielkie straty, i �ciga� niedobitków daleko po piaskachAnfauglithu.Król Fingon mia� nie�atwe zadanie, powstrzymuj�c armi� Ang�bandu, któranadci�gn�a z pó�nocy.Decyduj�ca bitwa rozegra�a si� ju� na równinie Hithlum.Nieprzyjaciel mia� nad królem prze�wag� liczebn�, lecz z pomoc� Fingonowiprzyp�yn�y w g��b fior�du Drengist okr�ty Kirdana i zast�py elfów z Falasuderzy�y na napastników od zachodu.Szeregi orków za�ama�y si�, hordapierz�ch�a, Eldarowie zwyci�yli, ich konni �ucznicy zap�dzili si� zauciekaj�cymi orkami a� pod Góry �elazne.Po �mierci Galdora w�adz� nad Dor-lominem i rodem Hadora obj�� Hurin, którypodobnie jak jego ojciec s�u�y� królowi Fin�gonowi.Hurin mia� postaw� mniej imponuj�c� ni� jego przodkowie po mieczu i ni� syn,którego po sobie zostawi�; by� jednak nie-strudzony i wytrzyma�y fizycznie, a zarazem chy�y i zwinny jak wspó�plemie�cyjego matki, Haladinowie, gdy� matk� jego by�a Haretha; o�eni� si� za� zMorwen�, córk� Baragunda z rodu Beora, która zbieg�a z Dorthonionu wraz zRian�, córk� Belegunda, i Emeldir� - matk� Berena.W owym te� okresie wygin�li ostatni tu�acze broni�cy si� w Dorthonionie, lecz otym opowiemy niebawem.Ocala� tylko syn Barahira, Beren, który mimo wszystkozdo�a� wej�� do kró�lestwa Doriath.XIXBeren i LuthienW�ród opowie�ci, które do nas dosz�y z tych lat smutku, s� i takie, gdzie p�aczmiesza si� z rado�ci�, a w cieniu �mier�ci nie ga�nie �wiat�o.Z tych za�opowie�ci najpi�kniej po dzi� dzie� brzmi w uszach elfów historia Berena iLuthien.O �yciu tych dwojga u�o�ono �Ballad� o Leithian, O wyzwoleniu z p�t",drug� co do d�ugo�ci ze wszystkich poematów opiewaj�cych dawny �wiat; my jednakopowiemy j� tutaj pokrótce i nie w for�mie pie�ni.Jak ju� mówili�my, Barahir nie chcia� opu�ci� Dorthonionu, a Morgothnieub�aganie �ciga� garstk� opornych, tak �e wreszcie zosta�o przy Barahirzeledwie dwunastu towarzyszy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne