Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu Tom 09 Samotny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ch�opiec wyczuwa� wi�cej.Mikael wykrzykn�� nagle:- A dziadek? Przez tyle lat mia�em nadziej�, �e ujrz� gojeszeze raz.Czy.- Nie, nie przyby�e� za pó�no - odpar�a Liv ciep�o,- Ojciec twego ojca, a mój brat Are spoczywa ci�koranny w s�siednim pokoju.Kiedy byli w lesie, zwali�o si�na niego drzewo.- Zaczynam co� podejrzewa� - rzek� w zamy�leniuMikael.- Kiedy to si� sta�o?- Nied�ugo up�ynie miesi�c.Zastanowi� si�, w ko�cu pokiwa� g�ow�:- Tak, to wtedy Dominik powiedzia�, �e musimyniezw�ocznie wyruszy�.S�dzi�em, �e chodzi mu o mnie.Teraz odezwa� si� Mattias.- Zauwa�yli�my, �e nie jeste� ca�kiem zdrowy, Mikaelu.Czy to co� powa�nego? - zapyta� swym �agodnym g�osem.Mikael zerkn�� na syna i machn�� r�k�.- Nie, chyba nie.Zrozumieli.- Jest jeszeze co�, o czym powiniene� wiedzie� - wtr�-ci� Brand.- Tragedia w lesie bardzo nas dotkn�a.Synciotki Liv, Tarald, usi�owa� wyci�gn�� mego ojca spodwal�cego si� pnia.Mikael przenosi� wzcok z jednego na drugiego.- A wi�c on.?- Tak, nie zd��y� uskoczy�.Odwróci� si� do Mattiasa.- Twój ojciec? I.twój m��, Irjo, prawda?Irja odpar�a spokojnie:- Tarald spoczywa w ziemi ju� od trzech tygodni.�alpo jego stracie zmieni� si� z pal�cej rany w pi�knewspomnienie.Teraz robimy wszystko, co w naszej mocy,by uratowa� wuja Arego.Liv wsta�a.- Chod�cie obaj.Chc� by� �wiadkiem spotkania Aregoz jego wnukiem i prawnukiem ze Szwecji.Czuwa nad nimMatylda, �ona Branda.Zmieniamy si� przy jego �o�u.Och, od dwudziestu lat marzy� o tym dniu! By� zroz-paczony, �e b�dzie musia� odej�� nie zobaczywszy' si�z tob�.- A wi�c.nie ma nadziei?Obawiam si�, �e nie - westehn�a Liv.Wszyscy, ktrirzy tylko mogli si� pomie�ci�, zgromadzi-li si� w sypiaIni, która kiedy� nale�a�a do Tengela i Silje,a pó�niej do Tarjeia, ojca Mikaela.Kobieta, która mog�aby uosabia� sam� Matk� Ziemi�,wsta�a i cicho pozdrowi�a przyby�ych.Are le�a� w �o�u nieruchomo.Twarz mia� bia�� niemaltak samo jak brod� i w�osy.Tylko ciemne oczy gorza�y.- Are - powiedzia�a Liv ze wzruszeniem.Masz go�ci.Starzec popatrzy� na Mikaela.Przenicis� wzrok naDominika i znów na Mikaela.Wszyscy milczeli.- Witaj, dziadku cicho odezwa� si� Mikael.Oczy Arego wype�ni�y si� �zami.Wyci�gn�� r�k� i uj��d�o� wnuka.- Wiedzia�em, �e pewnego dnia przyb�dziesz powie-dzia�.- Ba�em si� tylko, czy nie za pó�no.Szuka�em ci�,mój ch�opcze.Gor�co pragn��em tu przyjecha� - odrzek� Mikael.- Wojna nam przeszkodzi�a.Are z trudem dobywa� s�ów.Niech Bóg Ci� b�ogos�awi - powtarza� raz za razem.- Niech Bóg ci� b�ogos�awi! A to musi by� twój syn?Widz�, �e to prawdziwe dzieci� Ludzi Lodu.- Tak, to Dominik.Jego matka jest Francuzk�, dlategonosi takie imi�.- Ona nie przyjecha�a?- Tym razem nie.Anette.Co mo�e teraz robi�? Wyp�akuje oczy w ra-mionach Henri'ego? Szybko si� pocieszy.Kiedy tylkoDominik wróci, znikn� wszystkie jej troski.Mikaelu, musisz nam opowiedzie� o swoim �yciu- poprosi�a Gabriella.- Nie teraz - sprzeciwi�a si� Liv.- Jest bardzozm�czcmy, ch�opiec te� musi i�� spa�.- Mog� zamieszka� w pokoju obok - zaproponowa�Are.Chc�, �eby byli w pobli�u.A jutro b�dziemyrozmawia�, ca�a nasza rodzina.Tylko nie zapomnijcieo mnie, pragn� bra� udzia� we wszystkim.W jego naznaczunych �mierci� oczach pojawi� si�nowy blask.Rzeczywi�cie byli bardzo zm�czeni, i Dominik, i Mika-el.Z trudem przetrwali wieczerz�, cho� rodzina by�awyrozumia�a; nie zadawano zbyt wielu pyta�.Nareszcie le�eli ju� w krótkich �ó�kach w starej cz�ciLipowej Alei.Znajdowali si� w izbie, w której panowa� nieuchwytny,trudny do okre�lenia nastrrij.Mikael nie móg� si� zorien-towa�, na czym on polega.Pokój tak mu si� spodoba�, �ezapomnia� przys�oni� czym� ma�e okienka.Noc by�a spokojna.Dominik oddycha� równo, pogr��o-ny w g��bokim �nie.Mikael poczu�, jak ogarnia go spokój,mia� wra�enie, �c jego cia�o staje si� coraz ci�sze i za chwil�ani �ó�ko, ani pod�oga nie wytrzymaj� jego ci�aru.By� w domu.Serce wype�nia�a mu rado�� na my�lo rodzinie, która przyj�a go tak naturalnie, tak serdecz-nie.Cieszy� si� na jutrzejszy dzie�.Nagle us�ysza�, �e Dominik �mieje si� przez sen,chichocze, jakby z kim� rozmawia�.By�o to bardzozabawne.Trwa�o ju� od d�u�szej chwili, a teraz ch�opczykzacz�� mamrota� jakie� niezrozumia�e s�owa.Wkrótcejednak si� uspokoi�.W pokoju zapanowa�a szczególna, charakterystycznadla pó�nej nocy cisza.Z przera�eniem Mikael poczu�, �e znów otwiera si�przed nim ogromna, niesko�czona przepa��, ciemniejszani�li noc, a w niej rozlegaj� si� g�uche odg�osy uderze�w b�ben.Wiedzia�, �e to jego serce tak �omocze.Zamkn�� oczy, by nic nie widzie�, ale na pró�no.Wizjapochodzi�a bowiem z g��bi jego mózgu, a wokó� panowa�czarny jak w�giel mrok.Wiedzia�, �e to jest tam, w ciemno�ci, bardzci blisko.Tak blisko, �e gdyby odwa�y� si� wyci�gn�� r�k�, móg�bytego dotkn��.O tak, dobrze wtedzia�, co to jest.Zdawa� sobie z tegospraw� ju� od dawna.Nadal jednak nie �mia� nada� temuimienia.Takie kusz�ce, mi�kkie i fascynuj�ce.Spokój.Bezgraniczny spokój.Dominik!My�l o ch�opcu powstrzymtwa�a go przed najgor-szym.To co� szarpa�o nim a� do bólu.Strach spowoduwa�, �e krople potu zacz�y perli� si� najego czole, serce wali�o oszala�ym rytmem.Bo�e, pozwól mi tego unikn��! Jestem teraz szcz�-liwy, wróci�em do domu, do swoich.Moj syn mniepotrzebuje.Nie mam ju� si�, to mnie niszczy, �ci�ga w dó�,coraz g��biej i g��biej a� do wielkiej nico�ci.ROZDZIA� XIMikael obudzi� si� nieprzyzwoicie pó�no.Z pocz�tkunie móg� si� zorientowa�, gdzie jest.Niski sufit, zbity-z grubych bali, �ciany z belek.Bardzo stara, ale przytulnaizba [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne