[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ogólnie rozró¿niamy dwa g³Ã³wne rodzaje plików: tekstowe orazbinarne.Plik tekstowy stanowi pewien zbiór, sk³adaj¹cy siê z ci¹gu znakówASCII.Poszczególne informacje w nim zawarte pogrupowane s¹ w kolejnychwierszach, z których ka¿dy zakoñczony jest par¹ znaków CR LF.W tego rodzajuplikach dane zapisywane s¹ sekwencyjnie, co ma oczywiœcie swoje dobre i z³estrony.G³Ã³wn¹ ich wad¹ jest utrudnienie wyszukiwania okreœlonego fragmentudanych zawartych w takim pliku.Niemniej jednak z regu³y d¹¿y siê do tego, bypracowaæ z danymi uporz¹dkowanymi sekwencyjnie — wówczas nie musimy wykonywaæczêstych przeszukiwañ tekstu.Pliki binarne, zawieraj¹c informacje binarnezrozumia³e jedynie dla okreœlonych programów, nie s¹ przeznaczone dobezpoœredniego ogl¹dania.W wiêkszoœci wypadków pliki takie s¹ po prostuskompilowanymi wykonywalnymi programami lub ich bibliotekami.Pewn¹ odmianêplików binarnych stanowi¹ tzw.pliki zdefiniowane (ang.typed files).Strukturainformacji zawartych w takiego rodzaju zbiorach jest najczêœciej typurekordowego o zmiennej lub sta³ej d³ugoœci, zawieraj¹cego ró¿nego rodzajupola.Terminal umo¿liwia przesy³anie plików binarnych, przy czym pos³uguje siêdwiema metodami:XModem/CRC, gdzie wykorzystuje siê algorytmy liczenia sum kontrolnych CRC (ang.Cyclic Redundancy Code) dla bloków danych.W odró¿nieniu od tradycyjnej sumydanych, pos³uguj¹cej siê sumowaniem wszystkich bajtów lub s³Ã³w w bloku danych,algorytm CRC mo¿e wykorzystywaæ ró¿ne odmiany tzw.wielomianów generacyjnych.Rozmiar sumy kontrolnej zale¿y od stopnia u¿ywanego wielomianu.Kermit jest specjalnym protoko³em transmisji danych, opracowanym w 1981 roku naUniwersytecie Columbia w Nowym Jorku.Jego nazwa pochodzi od imienia bardzoznanej i komunikatywnej postaci Kermita z równie znanego serialu Muppet Show.Protokó³ ten umo¿liwia swobodny transfer zarówno danych w postaci tekstowej jaki binarnej.Znalaz³ on zastosowanie miêdzy innymi w us³ugach oferowanych przezTCP-IP, X.25 oraz LAN.Opis wy¿ej wymienionych protoko³Ã³w znacznie przekracza rozmiary tej ksi¹¿ki,dlatego ograniczymy siê jedynie do zwiêz³ych informacji na ich temat.Czytelnicy, którzy interesowali siê ju¿ tymi zagadnieniami bez wiêkszegoproblemu bêd¹ mogli zaadaptowaæ je w programach przedstawionych w dalszejczêœci niniejszego opracowania.Przedmiotem naszego zainteresowania bêd¹ g³Ã³wnie tzw.pliki beztypowe lubamorficzne (ang.untyped files).Tego rodzaju zbiory umo¿liwiaj¹ swobodnydostêp do danych, bez potrzeby wnikania w ich budowê.Elementy plikówbeztypowych nale¿y traktowaæ jako ci¹gi pojedynczych bajtów o strukturze, któradla u¿ytkownika jest nieistotna.Jeszcze inn¹ ich zalet¹ jest fakt, ¿epozostaj¹ niesprzeczne, czyli kompatybilne z innymi zbiorami danych i doskonalenadaj¹ siê do programowania wszelkich operacji wejœcia-wyjœcia.Dane w postacitego rodzaju plików s¹ obecnie powszechnie wykorzystywane w programachsteruj¹cych urz¹dzeniami pomiarowymi.PodsumowanieCelem niniejszego rozdzia³u by³o dokonanie krótkiego przegl¹du dostêpnychprogramów, za pomoc¹ których mo¿na testowaæ poprawnoœæ transmisji szeregowejzarówno w MS DOS jak i w Windows.Szczególnie przydatny dla naszych celów oka¿esiê Terminal, który równie dobrze dzia³a w œrodowisku 16-, jak i 32-bitowym.By³ on standardowo dostarczany wraz z Windows 3.x, dlatego z dotarciem to tegoproduktu Czytelnik nie powinien mieæ wiêkszych trudnoœci.Przed rozpoczêciempracy z ³¹czem szeregowym do dobrego zwyczaju nale¿y wstêpne przetestowaniejakoœci po³¹czenia i to niezale¿nie od tego, czy pos³ugujemy siê kablemoryginalnym, czy te¿ w³asnej konstrukcji.Do tego rodzaju testu najlepiej u¿yæjakiegoœ standardowego programu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]