Michael Ende Nie konczaca sie opowiesc

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dzi�ki mniezyskaj� one realno��.- Z moich pragnie�? - powtórzy� Bastian zdumiony.- Wiesz przecie� - us�ysza� s�odki g�os - �e nazywaj� mnie W�adczyni� Pragnie�.Czego zapragniesz? Czego b�dziesz sobie �yczy�? Bastian zastanowi� si�, po czymzapyta� ostro�nie:- Do ilu �ycze� mam prawo?- Do ilu zechcesz - im wi�cej, tym lepiej, mój Bastianie.Tym bogatsza iró�norodniejsza b�dzie Fantazjana.Bastian by� zaskoczony i przyt�oczony.Ale w�a�nie dlatego, �e mia� przed sob�niesko�czone mnóstwo mo�liwo�ci, nie przychodzi�o mu do g�owy �adne �yczenie.- Nie wiem, czego móg�bym sobie �yczy� - powiedzia� w ko�cu.Chwil� by�o cicho,potem us�ysza� g�os delikatny jak u ptaka: - To �le.- Dlaczego?- Bo w takim razie nie b�dzie ju� Fantazjany.Bastian milcza� zak�opotany.Z jego poczuciem nieograniczonej wolno�ci k�óci�osi� to, �e wszystko mia�o zale�e� od niego.- Dlaczego jest tak ciemno, Dzieci�Ksi�yców? - spyta�.- Pocz�tek zawsze jest ciemny, mój Bastianie.- Chcia�bym ci� jeszcze raz zobaczy�, Dzieci� Ksi�yców, wiesz, jak w chwili,kiedy popatrzy�a� na mnie.Znów us�ysza� cichy, �piewny �miech.- Dlaczego si� �miejesz?- Bo ciesz� si�.- Z czego ?- Wypowiedzia�e� w�a�nie swoje pierwsze �yczenie.- I ty je spe�nisz?- Tak, wyci�gnij r�k�!Zrobi� to i poczu�, �e po�o�y�a co� na jego d�oni.By�o to male�kie, aleosobliwie ci�kie.Tchn�o ch�odem i by�o w dotyku twarde i matowe.- Co tojest, Dzieci� Ksi�yców?- Ziarnko piasku - odpowiedzia�a.- To wszystko, co pozosta�o z mojegoniesko�czonego imperium.Daruj� ci to.- Dzi�kuj� - rzek� Bastian zdziwiony.Doprawdy nie wiedzia�, co pocz�� z tymdarem.Gdyby to przynajmniej by�o co� �ywego!Zastanawiaj�c si� jeszcze, czegó� to Dzieci� Ksi�yców od niego oczekuje,poczu� nagle leciutkie �askotanie na d�oni.Przyjrza� si� uwa�niej.- Spójrz,Dzieci� Ksi�yców! - szepn��.- Ono zaczyna �arzy� si� i migota�! A tam,widzisz? tam pojawi� si� malutki p�omyczek.Nie, to kie�ek! Dzieci� Ksi�yców,to nie jest ziarnko piasku! To b�yszcz�ce nasionko, które zaczyna kie�kowa�!- Dobrze si� spisa�e�, mój Bastianie! - us�ysza� jej s�owa.- Widzisz, to dlaciebie zupe�nie �atwe.Punkcik na d�oni Bastiana l�ni� ledwie dostrzegalnym blaskiem, który szybko si�wzmaga� i wydobywa� z aksamitnej ciemno�ci obie tak ró�ne dzieci�ce twarzepochylone nad dziwem.Bastian powoli cofn�� d�o� i b�yszcz�cy punkt pozosta� mi�dzy nimi w powietrzujak ma�a gwiazda.Kie�ek rós� bardzo pr�dko, wr�cz w oczach.Wypuszcza� p�dy i li�cie, dostawa�p�ków, które rozwija�y si� we wspania�e, �arz�ce si� wielobarwnie ifosforyzuj�ce kwiaty.Ju� tworzy�y si� ma�e owoce, dojrzewa�y eksploduj�c jakminiaturowe race i rozsypuj�c kolorowy, roziskrzony deszcz nowych nasion.Z tychnowych nasion znów wyrasta�y ro�liny , lecz o innych kszta�tach, podobne doli�ci paproci lub ma�ych palm, kulistych kaktusów, skrzypów albo s�katychdrzewek.Ka�da �arzy�a si� i b�yszcza�a inn� barw�.Niebawem wokó� Bastiana iDzieci�cia Ksi�yców, ponad i pod nimi, ze wszystkich stron, aksamitna ciemno��wype�ni�a si� wyrastaj�cymi i krzewi�cymi si� �wietlnymi ro�linami.Rozp�omieniona barwami kula, nowy, po�yskliwy �wiat unosi� si� w pró�ni, a wjego najg��bszej g��bi siedzieli rami� w rami� Bastian i Dzieci� Ksi�yców izadziwionymi oczami przypatrywali si� niezwyk�emu widowisku.Ro�liny zdawa�y si� niewyczerpane w wytwarzaniu coraz to nowych kszta�tów ibarw.Rozwiera�y si� coraz wi�ksze kwietne p�ki, wytryskiwa�y coraz bogatszekwiatostany.A ca�e to ro�ni�cie odbywa�o si� w zupe�nej ciszy.Po nied�ugim czasie niektóre ro�liny osi�gn�y ju� wysoko�� s�oneczników, ba,kilka nawet mia�o ju� rozmiary drzew owocowych.By�y tam wachlarze lub p�dzle zd�ugich, szmaragdowych li�ci, kwiaty jak pawie ogony usiane t�czowymi okami.Inne latoro�le przypomina�y pagody z ustawionych jedna na drugiej, rozpi�tychparasolek z fioletowego jedwabiu.Kilka grubszych pni by�o spl�tanych nakszta�t warkoczy.Poniewa� by�y przezroczyste, wygl�da�y jak z ró�owego szk�a,roz�wietlonego od wewn�trz.Zdarza�y si� ki�cie kwiatów podobne do du�ych p�kówniebieskich i �ó�tych lampionów.Tu i ówdzie zwisa�y niezliczone tysi�ce ma�ychastrów niczym migocz�ce srebrzy�cie wodospady albo ciemnoz�ote zas�ony zdzwonków o d�ugich, chwastowatych pr�cikach.Coraz bujniej i g�ciej rozrasta�ysi� te �wietliste nocne ro�liny i zespala�y si� we wspania�� plecionk�agodnego �wiat�a.- Musisz temu nada� nazw�! - szepn�a Dzieci� Ksi�yców.Bastian skin�� g�ow�.- Perelin, Las Nocy - powiedzia�.Popatrzy� Dzieci�cej Cesarzowej w oczy - i oto sta�o si� z nim jeszcze raz tosamo, co przy pierwszej wymianie ich spojrze�.Siedzia� jak urzeczony, patrzy�i nie móg� od niej oderwa� wzroku.Za pierwszym razem wygl�da�a na �miertelniechor�, a teraz by�a jeszcze du�o, du�o pi�kniejsza.Porwana szata by�a znów jaknowa, a na nieskazitelnej bieli jedwabiu i jej d�ugiej szyi mieni� si� odblaskwielobarwnego, mi�kkiego �wiat�a.Spe�ni�o si� jego �yczenie.- Dzieci� Ksi�yców - wyj�ka� Bastian oszo�omiony - czy jeste� ju� zdrowa?U�miechn�a si�.- Nie widzisz tego, mój Bastianie?- Chcia�bym, �eby wiecznie by�o tak jak teraz - powiedzia�.- Wieczna jestchwila - odrzek�a.Bastian milcza�.Nie zrozumia� jej odpowiedzi, ale nie by� teraz sk�onny dorozmy�la�.Chcia� tylko jednego: siedzie� naprzeciw niej i patrze� nani�.Krzewi�cy si� g�szcz �wietlistych ro�lin z wolna utworzy� wokó� nich g�st�kratownic�, �arz�c� si� barwami tkanin�, która otoczy�a ich jak wielki, okr�g�ynamiot z czarodziejskich kobierców.Bastian wi�c nie zauwa�a� tego, co dzia�osi� na zewn�trz.Nie wiedzia�, �e Perelin nieustannie si� rozrasta�, aposzczególne ro�liny stawa�y si� coraz wi�ksze.I wci�� jeszcze wsz�dzie sypa�si� deszcz male�kich jak iskry nasionek, które wypuszcza�y nowe kie�ki.Siedzia� zapatrzony na Dzieci� Ksi�yców.Nie umia�by powiedzie�, ile up�yn�o czasu, du�o czy ma�o, gdy Dzieci�Ksi�yców zas�oni�a mu oczy d�oni�.- Dlaczego kaza�e� mi tak d�ugo czeka� na siebie? - us�ysza� jej pytanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne