Joe Simpson Dotkniecie pustki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wpowietrzu pe�no �niegu.Paniczny skurcz �o��dka - �wie�y opad i wiatr zasypi��lady! G�os ostrzega, �e zgubi� drog�, �e bez �ladów nie przedr� si� przezszczeliny.Pop�dza mnie i przynagla, tymczasem ja boj� si� tylko tego, �estrac� ten jedyny znak �ycia w pustce górskiego amfiteatru.Posuwa�em si� dot�dtropem Simona, zadowolony, jakby mnie tylko troch� wyprzedza�, jakbym nie by�sam.Teraz wbijam gor�czkowo r�ce w �nieg i mru�� oczy wypatruj�c znikaj�cych�ladów.Raptownie si� �ciemnia; idzie noc, wzmaga si� wichura.Nie b�d� traci� czasu narozgrzewanie r�k.Dopóki jeszcze co� wida�, pe�zn� najszybciej jak potrafi�wzd�u� na wpó� zasypanych do�ków.Ciemno.Le�� pokonany, twarz� w �niegu.Rozgrza�o mnie to czo�ganie, móg�bym tak zosta�, wiatr sypie �niegiem, a wogóle nie czuj� zimna.Spa�.Nie b�d� si� dalej wlók�, nie mam ochoty.Przecie�jest dobrze, mog� spa� na �niegu.Burza mnie przysypie, b�dzie mi ciep�o jakpsu husky.Tylko ten wiatr, wci�� budzi.Mam si� ruszy�?.Nie �pij, nie�pij, nie tutaj.Rusz si�, poszukaj stoku i wykop jam�.No, nie �pij.To g�os?Nie chc� tego s�ucha�, gdzie s� inne g�osy, dlaczego zamilk�y.Chyba �ni� najawie, przecie� s�ysz� wyra�nie, przesta� mnie pop�dza�.Jak d�ugo si� wlok�em w tym �niegu, gdzie ja w�a�ciwie jestem? Na lodowcu,w�ród szczelin? To mrok i zamie� tak mnie sko�owa�y.Czo�gam si� na o�lep.Przez szum wiatru przebija odleg�y huk.Leci na mnie deszcz bry�ek lodu.Lawina, albo obryw seraków ze �ciany Yerupaja.Chyba oberwa�em resztkami,przeszed� po mnie tylko s�aby podmuch.Wraca �wist wiatru, zapominam o lawinie.Niebezpiecze�stwo? Tutaj? Nigdy bym nie pomy�la�.Zaczynam si� nagle stacza�, spadam.Nie mog� w ciemno�ci dostrzec, po czym sun�coraz szybciej.Stop.Odwracam si� twarz� w stron�, z której zlecia�em.Nadsob� mam �nie�ny garb - t�dy z powrotem do góry! Wymacuj� drog� r�kami, wbijamprzyrz�dy, by zyska� jakie� punkty zaczepienia - podskakuj� - wyj� z bólu.Toskurwia�e kolano.Bez si�, otumaniony cierpieniem, wygrzebuj� w �niegu jam�.Ryj�c g��biej, musz�si� obróci�, a si�gaj�c na boki, przesuwam cia�o - wykr�ca mi kolano nawszystkie strony.Co za m�ki.Wreszcie mam jak�� os�on� przed wiatrem.O, wracaj� g�osy.I obrazy.tyletego, widz� wszystko naraz; przelatuj�, roj� si� zupe�nie bez sensu.Chybadrzema�em, trzeba si� poderwa�, spr�y�.Dobrze si� kopie w rytm melodii.Coto s�ycha�, g�osy? Pewnie znowu przysn��em.Szperam zdrewnia�ymi d�o�mi w plecaku, szukam czo�ówki.Jest �piwór, w nimlatarka.W md�ym, zdychaj�cym �wietle wida�, �e jama jest za krótka, �ebym si�móg� wyci�gn��.Wszystko jedno, nie b�d� dalej kopa�, jestem wyko�czony.Pochylam si� w przód, by zdj�� raki - przygniecione kolano odpowiada bólem niedo wytrzymania.J�cz� i st�kam w z�o�ci, bo sko�owacia�e palce gmeraj� bezskutku przy zatrzasku na pi�cie.Nie mog� go uchwyci� na tyle mocno, by zwolni�spr�yn� i zsun�� rak z buta.Zgi�ty wpó�, musz� uwa�a�, aby nie przebi� g�ow�dachu jamy, �zy bólu i bezsilnej w�ciek�o�ci ciekn� mi po twarzy.Przestaj�szarpa� si� z klamr�.Co zrobi�.Zaraz, przecie� mam czekan! U�ywam go jakod�wigni, oba zatrzaski odskakuj� lekko.Z ulg� opadam na plecy, �eby odpocz��.Znów przysypiam.Godziny mijaj�, zanim karimat le�y roz�o�ony i mog� naci�gn��na siebie �piwór.Ale jak wsun�� do niego z�aman� nog�, �eby nie zemdle� przytym z bólu? But zahacza o wilgotny materia�, szarpie stawem.W mózgu zapalaj�si� ogniste zygzaki.Wci�gam do �rodka ten ci�ki, martwy kloc.W�ciec si�mo�na, jak z niezno�nym dzieckiem - ja mówi�, a ono uparcie odmawia!W jamie nie s�ycha� szalej�cej burzy.Czasem wiatr szarpie wystaj�cy nazewn�trz koniec �piwora, potem i to ustaje, �nieg przykry� mi nogi, zasypa�wylot jamy.Sprawdzam czas.Wpó� do jedenastej.Powinienem spa�, wiem, �e mog�sobie na to spokojnie pozwoli� - jestem bezpieczny - a jednak czuj� si�zupe�nie rozbudzony.Ciemno��, wracaj� wspomnienia ze szczeliny.nie, napewno nie usn�.Kolano pulsuje niemi�osiernie.Czy nie odmro�� sobie stóp? Albopalców? Je�li zasn�, mog� si� wi�cej nie obudzi�.Trzymam oczy szerokootwarte.Nic nie wida�.Przecie� nie mam si� czego ba�, takie my�li to przez t�ciemno��; st�d ten strach.Na zewn�trz piek�o, ale tu.boj� si� jakdziecko, bez powodu.Obudzi�em si� pó�no.S�o�ce grza�o przez p�ótno namiotu i w �piworze by�o miniezno�nie gor�co.Le�a�em bez ruchu, ze wzrokiem utkwionym w kopulasty dach.Wierzy� si� nie chce, �e wczoraj o tej porze b��dzi�em niepewnie w�ród szczelinu ko�ca lodowca.Joe nie �y� od trzydziestu sze�ciu godzin.Mia�em wra�enie,jakby przepad� przed wieloma tygodniami, a przecie� wyruszyli�my w �cian�zaledwie tydzie� temu.W �rodku j�trzy� nie daj�cy si� niczym zape�ni� pustyból.Z czasem przejdzie.Ju� teraz nie umia�em przywo�a� z pami�ci wyra�negoobrazu Joe.Dziwne, ale nawet jego twarz by�a mglistym wspomnieniem.No, wi�c znim ju� koniec - nie mog�em nic zrobi�, by to odmieni�.Gmeraj�c palcami jakko�ki zwolni�em zacisk sznurka, skopa�em z siebie �piwór i wyszed�em na s�o�ce.By�em g�odny.Przy kuchennej skale Richard zaj�ty by� rozpalaniem maszynki benzynowej.Podniós� na mnie wzrok i si� u�miechn��.Dzie� by� pi�kny, jeden z tych, którewprawiaj� ci� w dobry, rze�ki nastrój.Zszed�em do �o�yska rzeki i wysika�emsi� na kamie�.Wprost przede mn� pi�trzy�a si� imponuj�co pi�kna Sarapo, ale tomiejsce ju� mnie nudzi�o, przesta�y interesowa� pi�kne widoki.Nie by�o tu poco d�u�ej tkwi�.To ja�owe, martwe pustkowie -nienawidzi�em go za jegookrucie�stwo, i za to, do czego mnie zmusi�o.Zadawa�em sobie pytanie, czypope�ni�em morderstwo.Wróci�em do Richarda i kucn��em przy nim, ponury i przybity.Poda� mi bez s�owakubek herbaty i misk� p�atków na mleku.Jad�em szybko, prawie nie czuj�c smaku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne