[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dogmat oistnieniu czyœæcajest jasno wyra¿ony w St.i N.Testamencie.W psalmach 65, 12.czytamy:„Przeszliœmy przezogieñ i wodê i wywiod³eœ nas na och³odê.” Orygenes i œw.Ambro¿y miejsce tostosuj¹ doczyœæca.Nastêpnie w ksiêdze Machabejskiej II c.12 v.43 – 46 czytamy: „Az³o¿ywszydwanaœcie tysiêcy drachm srebra, pos³a³ do Jeruzalem, aby ofiarowano za grzechyumar³ychofiarê, dobrze i pobo¿nie o zmartwychwstaniu myœl¹c (bo gdyby siê nie by³spodziewa³, ¿eoni pobici zmartwychwstaæ mieli, zda³aby siê rzecz niepotrzebna i pró¿na modliæsiê zazmar³ych), a i¿ uwa¿a³, ¿e ci, którzy pobo¿nie zasnêli, bardzo dobr¹ ³askêmieli zachowan¹.Atak œwiêta i zbawienna jest myœl modliæ siê za umar³ych, aby byli od grzechówrozwi¹zani.”Czyn i s³owa Machabeusza s¹ tak jasne, ¿e nie potrzebuj¹ objaœnienia.Z nich odwóchprzekonywamy siê rzeczach.1.¯e mo¿na ¿yæ pobo¿nie i œwi¹tobliwie umieraæ, ajednak mieæd³ug do sp³acenia Bogu.2.¯e z tego d³ugu mo¿na uiœciæ siê po œmierci.W NowymTestamencie u Mateusza 12, 32.: „I ktobykolwiek rzek³ s³owo przeciwko SynowiCz³owieczemu bêdzie mu odpuszczono: ale ktoby mówi³ przeciwko Duchowi œw., niebêdziemu odpuszczono ani w tym wieku, ani w przysz³ym.” Z tych s³Ã³w przekonywamy siê,¿e s¹takie rzeczy, jakie mog¹ byæ odpuszczone po œmierci.Nie s¹ to zaœ grzechy codo winy i karywiecznej, bo te ju¿ w tamtem ¿yciu odpuszczone nie bêd¹, a zatem odpuszcza siêtam karadoczesna.Najdawniejsi i najuczeñsi Ojcowie Koœcio³a tym tekstem dowodzilibytnoœciczyœæca.Œw.Augustyn, De civ.Dei lib.21 cap.14.mówi: Nieprawdziwiepowiedzianoby oniektórych, i¿ im nie bêdzie odpuszczono, ani tutaj, ani w przysz³oœci, gdybynie by³o takich,którym jeœli nie tu, to w przysz³oœci siê odpuszcza.” Dalej u œw.£ukasza 12,58.„Gdy tedyidziesz z twym przeciwnikiem do prze³o¿onego, staraj siê w drodze, abyœ by³wolny od niego,aby ciê snadŸ nie poci¹gn¹³ przed sêdziego, a sêdzia ciê nie poda³ wyci¹gowi, awyci¹gacz byciê nie wrzuci³ do wiêzienia.Powiadam ci nie wyjdziesz stamt¹d, a¿ i ostatnidrobny pieni¹dzoddasz.” Celem tej paraboli jest pouczyæ, ¿e dopóki jesteœmy przy ¿yciu, o ilemo¿napowinniœmy siê wyp³acaæ Panu Bogu, gdy¿ teraz jest czas mi³osierdzia ipob³a¿ania; wprzysz³oœci zaœ z ca³¹ œcis³oœci¹ i surowoœci¹ bêdzie od nas wymaganezadoœæuczynienie.Tradycja w tym wzglêdzie równie jest jasna i sta³a: œwiadcz¹ o niej OjcowieKoœcio³a,postanowienia soborów powszechnych i prowincjonalnych, liturgia i obrzêdy.ZOjcówKoœcio³a przytaczamy niektórych: Orygenes (Hom.16 c.5, 6) mówi: „Jeœliopuszczamy to¿ycie obci¹¿eni grzechami, lecz zarazem pe³niliœmy dobre uczynki, czy bêdziemyzbawienidla dobrych uczynków i uwolnieni od grzechów? albo raczej, czy bêdziemy ukaranidlagrzechów i nigdy nie otrzymamy nagrody za dobre uczynki? Ani jedno, ani drugie.Byænagrodzonym za dobre, a nie ukaranym za z³e, któreœmy pope³nili, sprzeciwia siêsprawiedliwoœci Bo¿ej, która chce oczyœciæ dusze i uwolniæ od z³ego, które jepo¿era.Najprzód niesprawiedliwoœæ odbiera sw¹ nale¿noœæ, nastêpnie cnota.” Œw.Efrem wswymtestamencie mówi: „B³agam was, moi ukochani, nie zlewajcie cia³a megoperfumami, leczotaczajcie je modlitwami i ofiarujcie Bogu kadzid³o dusz waszych, myœlcie omnietrzydziestego dnia, albowiem modlitwy i ofiary pobo¿nych wiernych ulgêprzynosz¹umar³ym.” Œw.Grzegorz z Nazjanzu (Orat.41 de laude Athanas) mówi: „Trzy s¹189oczyszczenia, jedno przez chrzest, inne przez pokutê, trzecie przez ogieñ: w¿yciu przysz³ymdusze bêd¹ chrzczone przez ogieñ; jest to ostatni chrzest, najd³u¿szy inajprzykrzejszy zewszystkich; on zniszczy to, co jest ziemskiego, jako zeschniêt¹ roœlinê iwytêpi owocprzewrotnoœci.” Œw.Chryzostom (hom.24) mówi: „Id¹c za natchnieniem Ducha œw.,Koœció³ofiaruje ofiarê Mszy œw
[ Pobierz całość w formacie PDF ]