14 (52)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Inaczej jak mruk do cz�owieka i nie zagada.przebi� kto� drugi.G�osy zmiesza�y si� znowu, zawrza�y.- Z�ymi s�owami siecze po duszy, gorzej ni�by rózgami po ciele siek�!.- Jakby go j�zyk od dobrego s�owa bola�.- A jednakowo� mo�e by�, �e przyg�askaniem pr�dzej by nas zmusi� swego dobrastrzec ni�eli biciem!Aposto� zza t�umu ramion i g�ów ciemnymi okularami pob�yskuj�c wo�a�:- Z mu�u i b�ota ziemskiego, rodzaju my�my ludzkiego!Fabiana g�os znowu przeniós� i przetrwa� inne.- I mrówka ma swój gniew! - pot z czo�a i policzków ocieraj�c wo�a�.- I my�mysi� ju� dla pana Korczy�skiego wszelakiej �yczliwo�ci pozbyli.Jakie: �PomagajBo�e�, takie: �Bóg zap�a�!� Wytoczyli�my panu Korczy�skiemu wojn� i s�uszno�ciswojej pewno�� mieli�my.Witold, w swobodnej zrazu postawie na stole siedz�c i przez to nad otaczaj�cymigo postaciami i g�owami góruj�c, teraz uczyni� ruch niespokojny czyniecierpliwy.- Moi drodzy - zawo�a� - czegó� wy ode mnie chcecie? co ja na to poradzi� mog�?Pu��cie mi� st�d.Ze �ci�gni�tymi brwiami zeskoczy� chcia� z wysokiego siedzenia swego, aleotoczono go jeszcze �ci�lej, a Fabian i za rami� go pochwyci�.- Bóg mi� ubij na duszy i ciele, kiedy jednym s�óweczkiem obrazi� panazamy�la�em! - z przera�eniem wo�a�.Inni podnie�li prosz�ce g�osy, aby wys�ucha� ich i ratowa�.Pozosta� wi�c, aleruchliwe rysy jego zmieni�y wyraz.Z weso�ego i niemal swawolnego m�odzie�ca,jakim by� przed godzin�, sta� si� chmurnym, skupionym w sobie, niemal ponurym.S�ucha� jednak, a raczej z nat�eniem ws�uchiwa� si� to w pojedyncze,przemawiaj�ce g�osy, to w wybuchaj�ce co chwil� gwary.Pokazywano mu jak��bardzo star�, z�ó�k�� i prawie sple�nia�� map�, któr� Fabian na czyim� strychuw jakiej� spróchnia�ej skrzyni znalaz�, a na której wyra�nie, jak dzie� jasnosta� mia�o, �e wielki kawa� wygonu, het, tam, takimi a takimi granicami obj�ty,nie do pana Korczy�skiego, ale do bohatyrowickiej okolicy nale�e� powinien.Ho,ho! Gdyby oni ten wygon kiedy� im wida� zrabowany odebrali, dopiero by im �ycies�odkie nasta�o, a przy tym pokazaliby s�siadowi, �e podczas i ma�y komarwielkiego konia do krwi k�sa! Fabianowi o to ostatnie, zdaje si�, wi�cejjeszcze chodzi�o ni� o pierwsze.S�siadów do procesu werbowa�, ale niezwerbowa� ich wi�cej jak dziesi�ciu.Ci za wszystkich plecy nastawili ipootwierali worki.Inszym �ydki ze strachu dr�a�y.Ale w�a�nie najodwa�niejsinajubo�szymi byli.Procesuj�c si� w d�ugi le�li.Adwokat - któ� móg� wiedzie�,�e by� to oszust, skoro tak pi�knie i rozumnie gada�? - pomy�lny skutekzaprzysi�ga�, przez dwa lata jak krowy ich doi�, a� na koniec terminu uchybi�,apelacji w por� nie poda� i wszystko przepad�o.Ale nie koniec na tym; trzebaim jeszcze wielk� sum� panu Korczy�skiemu wyp�aci� i to wpr�dce, bo ju�niejeden raz i nie przed jednym cz�owiekiem o�wiadcza�, �e ani godziny zw�okinie udzieli, ani grosza nie daruje, a egzekucj�, gdy tylko czas przyjdzie, bezmi�osierdzia cisn�� b�dzie.Czas za� jest bliski; najdalej za dwa tygodnieegzekucja nast�pi, a razem z ni� ju� chyba sko�czenie �wiata, bo �eby niewiadomo jak starali si�, takich wielkich pieni�dzy w dziesi�ciu nie zbior� inigdzie nie znajd�.Wi�c i w nich teraz strach uderzy�; rozpoznali, �ezagrz�li w g�szcz nieprzeniknion� i �e nijakiego dla nich ratunku nie maoprócz upokorzenia si� i pro�by o zmi�owanie.Teraz ten i ów z p�aczem mówi�.Fabian tak�e nie tylko ju� pot z twarzy ociera�.Znowu w ten sam cienki i�a�o�liwy ton wpad�, jakim dzi� z rana b�ogos�awi� do �lubu córk�.- Bogiem Ojcem �wiadcz� si� - wo�a� - �e gorzko mnie jest na staro�� azarzem ubogaczowego progu �ebrz�cym zostawa�! Na swoj� bied� mo�e bym oczy zmru�y�, alecudze �zy na sumieniu nosi� zbyt ci�ko.Có� mam nieszcz�liwy robi�? Gry��rzemie� - darmo! Przysz�a potrzeba w pokor� uderzy� i syna rodzonego prosi�,aby przed swoim ojcem naszym or�downikiem zosta�.Tu rozp�aka� si� ju� rzewnie, ale wstydzi� si� tej s�abo�ci, wi�c chustk� pot i�zy po twarzy rozmazuj�c przerywanym g�osem uniewinnia� si�:- P�acz utrapionemu nie grzech.I pies wyje, kiedy sm�tny.Aposto� za� wo�a�:- Przyjdzie Chrystus s�dzi� biednych i bogatych, �ywych i umar�ych.Z t�umu wyosobni� si� nieco wysoki, chudy, z czarnymi, obwis�ymi w�samiWalenty.Na twarzy jego zoranej i bladej wyraz jakby d�ugiego m�cze�stwamiesza� si� z nieograniczon�, cich� cierpliwo�ci�.Z cicha, spokojnie mówi�, �esiedmioro dzieci wyhodowa�, córki wyposa�a�, dla synów guwernera przez latkilka wspólnie z s�siadami najmowa�, aby cho� czyta� i pisa� umieli.Nie�atwo�przysz�o z dziesi�ciomorgowego grunciku wszystko to wydmucha�! Piersi sobieprac� nadwer�y�, �e dla ci�kiego oddechu trudno mu ju� za p�ugiem chodzi�.By�o jednak, jak by�o.Bóg nie opuszcza�, a ludzie prawie i nie s�yszeli o nim,tak spokojnie w swoim zaciszku siedzia� horuj�c i za wszystko Bogu dzi�kuj�c.Icho� od pana Korczy�skiego, tak samo jak inni, niejeden raz z�e s�owo us�ysza�,zniós� to cierpliwie i milcz�c, jak ubogiemu przed wielmo�nym przysta�o.Aleoto na staro�� zg�upia�.Namówiony, do procesu wlaz�.Co teraz nast�pi? - niewie.Pewno przyjdzie gruncik sprzeda�, d�ugi pozap�aca� i pod ko�ció� z torb�pój��.Wola boska! Niech i tak b�dzie! Gdyby jednak pan Korczy�ski zgodzi� si�poczeka�, wyp�at� na d�u�szy czas roz�o�y�, mo�e by jeszcze przy pomocy jednegoz zi�ciów, nie bardzo biednego cz�owieka, i wyratowa� si�.A ��da tego,bardzo ��da, bo ka�demu mi�o my�le�, �e zamknie oczy tam, gdzie je na ten �wiatotworzy�, gdzie te� jego dziady i przeddziady.Nie móg� doko�czy�.�zy toczy�y si� po spokojnej przecie�, niezm�ceniecierpliwej jego twarzy, a r�ce chude, jak ziemia ciemne, mozolami i dziwnymijakimi� garbami okryte zaciera� i �ciska� tak, �e a� stawy w palcachtrzeszcza�y.Witold pochyli� si� nagle i te biedne, spracowane, zrozpaczoner�ce mocno w swoich �cisn��.Ale wnet inni ich rozdzielili pro�by sweprzek�adaj�c.Niechby pan Korczy�ski kontentowa� si� tym, �e proces wygra�, at� kar�, na któr� ich s�d zadekretowa�, do reszty ich nie zarzyna�.Je�eli za�tak ju� nadmiar pieni�dzy tych po��da, to niech przynajmniej folg� jak� da,czasu popu�ci, �eby i swoje odebra�, i ludzi nie pomarnowa�! Kto� zezniech�ceniem r�k� rzuci�:- Daremne gadanie! Pan Korczy�ski tego nie uczyni.A co jego nasza pomy�lno��czy nasze zmarnowanie si� obchodzi?- Owszem! Barania �mier�, wilcza stypa! - z gorycz� za�mia� si� kto� u �cianystoj�cy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia > pdf > download > pobieranie > ebook

Menu

Podobne